تغییرات نظام دانشگاهی پس از انقلاب و تاثیر آن بر امنیت ملی

تحولات دانشگاه ها می‌تواند بر سرنوشت جامعه تاثیر مستقیمی برجای گذارد. جامعه دانشگاهی دارای چهار رکن مدیریت و نظامات، استادان، محتوای دروس و دانشجویان است که نظام اسلامی در قالب«انقلاب فرهنگی» تلاش نمود تغییرات و تحولات لازم را در ارکان مذکور ایجاد نماید که با موفقیت نسبی همراه بود. اما با بازگشایی دانشگاه‌ها و خصوصاً پس از پایان جنگ به تدریج تغییراتی در دانشگاه‌ها رخ نمود که تبعات آنها در بلند مدت می‌توانند امنیت ملی را تحت تاثیر قرار دهند. بررسی و تبیین عوامل و شرایط تغییرات فوق و تبعاتی که به دنبال آنها پدید آمده است و همچنین تاثیرات آنها بر امنیت ملی موضوعاتی است که مقاله حاضر با روش کارکردگرایی با تاکید بر ساختارکارگزار در پی آنهاست. سوال اصلی پژوهش حاضر این است ‌که اصولاً ایجاد تغییرات موثر در نظام آموزشی خصوصاً دانشگاه‌ها چه تاثیراتی بر امنیت ملی برجای خواهد گذاشت؟ و فرضیه پژوهش حاضر این است که تغییرات موثر بر نظام آموزشی موجب شکل‌گیری بسترهای تحول در نظام اسلامی می‌شود. به نظر می‌رسد دو روند متفاوت از تغییرات در جامعه دانشگاهی قابل مشاهده‌اند که یکی از آنها در راستای نظام اسلامی است و دیگری هم تراز نظام اسلامی محسوب نمی‌شود. اما این روند اول است که اکثریت جامعه دانشگاهی را در بر می‌گیرد و روند دوم به‌رغم دامنه کمتر، اما صدای بلندتری دارد به گونه‌ای که تصور غالب، بر نفوذ روند دوم، صحه می‌گذارد.