استحکام ساخت درونی نظام جمهوری اسلامی در تعامل مردم و حکومت با رویکرد فازی

مقاله حاضر باهدف شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر بر استحکام ساخت درونی نظام جمهوری اسلامی از طریق تعامل مردم و حکومت به رشته تحریر درآمده است و تلاش می‌کند عوامل موثر بر تحقق امنیت مردم‌پایه را از دیدگاه امام علی (علیه‌السلام) شناسایی و اولویت‌بندی نماید. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی ازنظر روش توصیفی تحلیلی، پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، صاحبنظران دانشگاهی و خبرگان آشنا به علوم معارف اسلامی، مدیریت منابع انسانی، مباحث امنیتی و کارشناسان حوزوی و مدیران سطوح میانی و عالی هستند که به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و تعداد آنان 132 نفر هست. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه‌ محقق ساخته متشکل از 35 سوال استفاده شد که برای سنجش روایی از روایی محتوا، روایی سازه، روایی وابسته به معیار و سنجش اعتبار محتوا با استفاده از آزمون لاوشه و برای اندازه‌گیری پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که برابر 95/0 هست. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آنجائی که تمامی متغیرها نرمال بودند از آزمون‌های اسپیرمن، kmo و بارتلت با استفاده از نرم‌افزار spss و برای اثبات مدل تحقیق از تحلیل عاملی با استفاده از نرم‌افزار lisrel بهره گرفته شد. همچنین برای اولویت‌بندی عوامل از روش شباهت به گزینه ایدئال فازی (ftopsis) استفاده گردید. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان بیان نمود برای اینکه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بتواند ساخت درونی خود را از طریق تعامل مردم و حکومت استحکام بخشد باید حکومت و مردم همواره با همدیگر در تعامل و ارتباط دوطرفۀ برد برد باشند که بر اساس یافته‌های پژوهش از 35 عامل اولویت‌بندی شده، پنج اولویت نخست عبارت‌اند از: وفاداری مردم به‌نظام؛ عمل به کتاب خدا و سیره رسول‌الله (صلی‌الله علیه و آله و سلم)؛ اسلامی بودن حکومت؛ حرکت بر محور ولایت و تامین امنیت برای مردم.