امنیت قلب؛ مبانی و ارکان آن

مباحث امنیت نشات گرفته از علوم انسانی در اندیشه های غربی است. مفهوم امنیت در نگاه فلسفه غرب شکل گرفته تعاملات و روابط مادی و حفظ موقعیت و منافع اشخاص یا گروه ها است. علوم گسترش یافته در مکتب غربی حول انسان بریده از خدا و خودبنیاد شکل گرفته است. اما در تفکر اسلامی، انسان، خودبنیاد و قائم به نفس نیست، بلکه انسان حی متاله است. در تقسیم بندی سطوح امنیت، سطح فردی پایین ترین و هسته سطوح، تعریف شده است. موضوع آن در امنیت فردی خود فرد، ویژگی های مادی و حداکثر مسائل مرتبط با عقل ابزاری و کارکردی اوست. تهدید امنیت فردی طیف وسیعی از اقدامات عمدی نظیر خشونت ها یا آسیب های ساختاری مانند عدم برنامه ریزی، فقدان آموزش، اقتصادی ضعیف و ورشکسته و حتی حوادث و وقایعی مانند تصادفات و سیل و... را شامل می شود. اما در اندیشه اسلامی سطح پایین تری نیز قابل تعریف است که متاثر از قابلیت ها، ویژگی ها و مربوط به حقیقت انسان است. امنیت قلب، امنیت هویت انسان و روح ملکوتی اوست. ابلیس و جنود جنی و انسی، دشمن این هویت الهی هستند تا او را از مرتبه انسانیت ساقط و به پایین تر از بهایم برساند. ابزار تامین امنیت قلب خودشناسی و در پی آن خودسازی و تجهیز به سلاح درونی و بیرونی است، تا با توجه به آن بتواند عروج کرده و محیط مادی زندگی خود را به گونه ای دگرگون سازد که شایسته مقام خلافت انسانی باشد. خودشناسی یعنی فهم اینکه روح ما نفخه ی الهی و امر اوست و شایسته قرب الهی است و خودسازی سیر و سلوک، مجاهدت و سخت کوشی برای کسب کرامت مقدر و نیل به شایستگی برای ظهور در مقام خلیفه الهی است.