نقش فناوری زیستی در همگرایی و ارتقاء توان دفاعی ج.ا.ا

با توجه به رهنمودهای مقام معظم فرماندهی کل قوا حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی) مبنی بر تکیه نظام ج.ا.ا. بر استحکام ساخت قدرت درونی، این مقاله در پی تبیین نقش فناوری زیستی در ارتقای توان دفاعی ج.ا.ا به‌عنوان یکی از مولفه‌های قدرت بازدارندگی همه‌جانبه دفاعی ج.ا.ا می‌شود. در ادامه با استناد به اسناد بالادستی و آرای اندیشمندان در حوزه‌های مختلف، شاخص‌های این فناوری استخراج با بهره‌گیری از روش پژوهش آمیخته از طریق روش توصیفی و پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری تحقیق در مرحله نخست شامل 63 نفراز خبرگان علمی-تخصصی آگاه به مسائل راهبردی و فناوری‌های نوین، از سایر دانشگاها و مراکزی چون دانشگاه علم و صنعت، امیرکبیر، تهران، تربیت مدرس، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، موسسات صنایع دفاعی ودجا، ستادهای پژوهشکده علوم شناختی، امر گردآوری اطلاعات پیرامون احصای ابعاد اصلی همگرایی انجام شد. سپس در مرحله دوم امر گردآوری اطلاعات از 30 نفر از خبرگان نظامی از ودجا، آجا، سپاه پاسداران، دانشگاه عالی دفاع ملی و ستاد کل ن. م انجام شد و نتایج این تحقیق مبین احصای 3 مولفه 17 شاخص، و اثبات هم‌افزایی، ارتباط و تعامل دوسویه، و بیشترین تاثیر غیرمستقیم با متغیر وابسته همگرایی (nbic) داشت و نتایج این تحقیق مبین آن است که به‌کارگیری فناوری زیستی به‌عنوان فناوری‌های حساس علاوه بر تقویت امنیت ملی و توان نظامی ج.ا.ا در بخش دفاعی و پدافندی منجر به افزایش سطح هوشیاری سربازان و حجم داده‌های اطلاعاتی در شناسایی افراد از طریق گردوغبار هوشمند، افزایش ذخیره‌سازی اطلاعات بر روی تراشه‌های دی. ان.ای، استتار زیستی با الهام از موجودات زنده، شناسایی و آشکارسازی عوامل مضر و بیماری‌زا، محافظت و واکسیناسیون، و رفع آلودگی زیستی و تشخیصی در درمان و سلامت می‌شود.