اخلاق و راهبرد امنیت ملی

ایجاد امنیت و به دنبال آن تنظیم معادلات و راهبردهای امنیتی بر اساس تحلیل و تبیین پدیده‌ها در ارتباط با لایه‌ها و فضاهای فردی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی، با رویکرد گفتمان ایجابی امنیت، از مقوله‌های مهمی است که با عنایت به جایگاه بینشی و معرفتی در رهیافت‌های فرا مادی (الهی) در نظام‌های سیاسی بدان توجه شده است. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی در قالب گفتمان ایجابی و الگوی تحلیل فضایی، با استفاده از مطالعات اسنادی کتابخانه ای و پرسشنامه محقق ساخته با بهره گیری از نرم‌افزار spss در قالب آمارهای توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی اسپرمن) موضوع تبیین شده است. سوال اصلی این است که جایگاه اخلاق در ایجاد و تنظیم معادلات امنیتی چیست؟ یافته‌های آماری توصیفی و استنباطی تحقیق منعکس کننده نقش بی بدیل اخلاق در امنیت در لایه فردی دارد. همچنین یافته آماری در سطح آلفای 01/. همبستگی بین متغیرهای اخلاقی در سطوح و لایه‌های مختلف الگوی تحلیلی امنیت را نشان می‌دهد. در این الگو مباحث اخلاقی به سبب ارتباط وثیق با لایه فردی که رکن و خاستگاه اصلی پدیده‌ها را در برمیگیرد، ضمن اینکه از اهمیت استقلالی برخوردار است به نحوی دیگر منشاء و متبلور کننده رفتارها و پدیده‌ها در لایه‌های بعدی (اجتماعی، سیاسی، امنیتی) نیز است. در این نگاه با تاکید بر اخلاق و درمان ریشه‌های نا امنی و تهدید موجود در لایه‌های بعدی، با تحقق تربیت اخلاقی فردی و بروز اثرات در لایه‌های الگوی تحلیل فضایی می‌توان به اهداف امنیتی حداکثری با تدوین راهبردهای مبتنی رویکرد اخلاق محور دست یافت.