طراحی مدل دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بایسته‌ها، مولفه‌ها و راهبردهای کلیدی

دیپلماسی اقتصادی، پدیده‌ای پویا و در حال دگرگونی است و درجه پویایی آن باید با در نظر گرفتن هماهنگی همه حلقه‌های تاثیرگذار داخلی، منطقه‌ای و جهانی و در وضعیت‌های عادی و غیر عادی ارزیابی شود. در سطح داخلی، هر جامعه‌ای در صورتی که نخست بداند در چه وضعیتی است؟ دوم، به کجا می‌خواهد برود؟ سوم اینکه چه توانمندی و ابزارهایی دارد؟ و در نهایت در صورتی که بتواند بین ساختار، اهداف، ابزارها و کارکردهای سیاست خارجی خود تعادل و توازن ایجاد کند، می‌تواند به جلو برود و به سرمنزل مقصود برسد. در طراحی مدل دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران نیز باید واقعیت‌های محیط داخلی و صحنه سیاست خارجی را در نظر داشت و به نکاتی چند توجه نمود: نخست اینکه، طراحی دیپلماسی اقتصادی ایران در شرایط عادی با شرایط امنیتی‎شده متفاوت است و راهبردهای خاص خود را می‌طلبد، دوم اینکه، دیپلماسی اقتصادی ایران جدا از کلیت دیپلماسی کشور نیست، سوم اینکه در طراحی دیپلماسی اقتصادی ایران باید به همه حلقه‌های تاثیرگذار داخلی و خارجی توجه کرد، چهارم اینکه، ایران سرنوشت منحصربه‌فردی دارد، یعنی اینکه در منطقه‌ای واقع شده است که دخالت قدرت‌های خارجی مانع پویایی طبیعی این منطقه شده است، پنجم اینکه، دنیای امروز، جهانی اجتماعی و بیناذهنی است و دولت‌ها بر اساس تعریفی که از خود دارند یا تصویری که دیگران از آن‌ها می‌سازند، شناخته می‌شوند. در این راستا، امنیتی‎نمایی، یکی از راهبردهایی است که علیه ایران استفاده می‌شود، در فضای امنیتی‏نمایی، تعامل و ارتباط معمولی کشورها به‌ویژه در حوزه تجارت و سرمایه‌گذاری خارجی پرهزینه می‌شود، از مناسب‌ترین راه‌حل‌ها، روشنگری و اقناع مردم جهان است. دومین مولفه کلیدی تاثیرگذار، امنیت اقتصادی به معنای توجه هم‌زمان به کارایی و آسیب‌پذیری و البته تلاش برای کاهش آسیب‌پذیری اقتصادی کشور و افزایش کارایی و اثربخشی در عرصه‌های ملی و رقابت‌های جهانی است، مبحث بعدی، قدرت و کارایی اقتصادی با تمرکز بر تقویت بخش غیردولتی و خصوصی و افزایش توان رقابت‌مندی آن‌ها در رقابت‌های جهانی و در نهایت تاکید بر تاب‌آوری و بازدارندگی در مقابل تهدیدات اقتصادی به‌عنوان یک راهبرد کلان است، در این راهبرد، تنوع‌بخشی به تجارت خارجی و توسعه مناسبات اقتصادی پایدار با دیگر کشورها ازجمله همسایگان و قدرت‌های نوظهور اقتصادی مورد تاکید است.

Designing the Model of Economic Diplomacy of the Islamic Republic of Iran Key Needs, Components, and Strategies

Economic diplomacy is a dynamic and evolving phenomenon, and its degree of dynamism must be assessed by taking into account the harmony of all influential domestic, regional, and global circles in normal and abnormal situations. At the domestic level, any society What is the situation if he first knows? Second, where is he going to go? Third, what are his abilities and tools?And finally, if it is able to balance its foreign policy structure, goals, tools and functions, it can move forward and reach its intended home. He considered foreign policy and paid some attention to itFirst, the design of Iran’s economic diplomacy under normal circumstances differs from the security situation and requires its own strategies; second, Iran’s economic diplomacy is not separate from the country’s overall diplomacy; Domestic and foreign noted, fourth, that Iran has a unique destiny, namely that it is located in an area where the interference of foreign powers has impeded the natural dynamics of this region; Based on the definition they have of themselves or the image that others make of them, Nakhth are.In this regard, exponential security is one of the strategies used against Iran, in exponential security space, the interaction of ordinary countries, especially in the field of foreign trade and investment, is costly,One of the most appropriate solutions is to enlighten the people of the world. The second key component is impact Economic security means simultaneously focusing on efficiency and vulnerability, and of course, trying to reduce the country’s economic vulnerability and increase efficiency and effectiveness in national arenas and global competitiveness.The next topic is economic power and efficiency, focusing on strengthening the nongovernmental and private sectors and enhancing their ability to compete in global competition, and ultimately emphasizing resilience and deterrence against economic threats as a grand strategy. Foreign trade and the development of sustainable economic relations with other countries, including emerging economic neighbors and powers, are emphasized.