مقایسه مهارت‌های واژگانی، دستوری، گفتمان روایتی، و آگاهی واج‌شناختی بین کودکان کم‌شنوا و دارای شنوایی طبیعی و بررسی ارتباط بین این مهارت‌های زبانی

هدف: کودکان کم‌شنوا به سبب کاهش توانایی دریافت و پردازش اصوات در معرض تاخیر رشد زبان قرار دارند و دستیابی آنان به گفتار طبیعی، دغدغه اصلی خانواده و متخصصین مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه عملکرد کودکان مبتلا به کم‌شنوایی حسی- عصبی (اعم از کودکان دارای سمعک (ha) و کاشت حلزون شده (ci)) با کودکان دارای شنوایی طبیعی در کلان ساختار و خردساختار روایت، تکالیف واژگانی و آگاهی واج‌شناختی انجام شد و رابطه بین این مهارت‌های زبانی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: 23 کودک 4 تا 7 ساله کم‌شنوا (شامل 13 کودک دارای سمعک و 10 کودک ci) و 12 کودک شنوای طبیعی با استفاده از تکالیف داستان‌گویی، واژگانی و آگاهی واج‌شناختی ارزیابی شدند. نمونه‌های داستان‌گویی از نظر شاخص‌های خردساختار (شامل پیچیدگی دستوری و انسجام) و کلان ساختار (شامل پیوستگی) تحلیل شدند.یافته‌ها: بین عملکرد دو گروه ha و ci در هیچ یک از شاخص‌های زبانی تفاوت معنادار مشاهده نشد (0/01p). هم‌بستگی مثبت و معناداری (0/05>p) بین عملکردهای واژگانی، دستوری، آگاهی واج‌شناختی و کلان ساختار روایت در هر دو گروه شنوای طبیعی و کم‌شنوا مشاهده شد.نتیجه‌گیری: کودکان کم‌شنوا، فارغ از نوع ابزار کمک شنوایی، نسبت به هم سن و سالان خود در معرض خطر بیش‌تر ضعف در مهارت‌های پایه و سطح بالاتر زبان بوده و نیازمند آموزش‌های اضافی، به ویژه در دوران طلایی قبل از مدرسه هستند. رابطه بین مهارت‌های زبانی مختلف و اثر آن‌ها بر یادگیری زبان و توان‌بخشی این کودکان مورد بحث قرار گرفته است. 

comparing the vocabulary, grammatical, narrative, and phonological awareness skills among children with hearing loss and normal hearing and investigating the association between these language skills

introduction: children with hearing loss (hl) are susceptible to language delay due to the reduced ability to receive and process audible sounds, and their access to normal language development is the main concern of their family and related professionals. this study aimed to investigate the differences present in macro- and micro-structures of oral narrative, lexical and phonological awareness skills among preschool-aged children with sensorineural hl who wear hearing aids (ha) or cochlear implant prosthesis (ci) and, children with typical development (td). also, the association between these language domains was explored.materials and methods: twenty-three hl children in the age range of 4 to 7 years old (including 13 children with ha and 10 children with ci), and 12 children with normal hearing were evaluated using storytelling, a lexical task, and three phonological awareness tasks. narrative samples were transcribed and coded for several macro- (i.e., coherence) and micro-structure (i.e., grammatical complexity and cohesion) measures.results: the language measures were not significantly different between children with ha and ci. compared to their same-age peers, children with ha were significantly weaker in all language domains except syllable segmentation. also, the scores of ci children were significantly lower than their td peers in all language measures except syllable segmentation and coherence index (p<0.01). a positive and significant correlation (p<0.05) was observed among phonological awareness skills, lexical performances, and narrative macro- and micro-structure measures in both groups of children with hl and typical development.conclusion: regardless of the type of hearing aids, children with hl are at greater risk for a deficit in basic and higher level language skills and so, need additional speech and language training, especially in preschool years. the associations between different language skills and their effects on language acquisition and rehabilitation of hl children are discussed.