بررسی مقایسه‌ای کشت لوزه‌های کامی به روش‌ های سطحی و عمقی و بررسی مقاومت میکروبی در بیماران تونسیلیت مکرر مراجعه‌کننده جهت تونسیلکتومی

هدف: لوزه‌ها قسمتی از سیستم ایمنی بوده و عفونت لوزه‌ها یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در کودکان می‌باشد. تونسیلیت در برخی موارد به درمان تجربی پاسخ نداده و منجر به عفونت راجعه شده که به تونسیلکتومی می‌انجامد. هدف این مطالعه تعیین و مقایسه کشت لوزه‌های کامی به روش‌های سطحی و عمقی در بیماران تونسیلیت مکرر مراجعه‌کننده جهت تونسیلکتومی بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تحلیلی مقطعی، تمامی مراجعه‌کنندگان بالای سه سال با تونسلیت مزمن راجعه برای تونسیلکتومی در سال‌های 98 و 99 مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از اخذ رضایت آگاهانه، بیماران قبل از تونسیلکتومی تحت نمونه‌گیری از لوزه کامی سمت راست با سوآپ از طریق دهان قرار گرفتند. بعد از جراحی تونسیلکتومی نیز نمونه‌گیری از بافت سطحی و عمقی لوزه انجام شد. بررسی میکروبیولوژی، تعیین آنتی‌بیو‌گرام، کشت خون قبل و بعد از تونسیلکتومی انجام شد. یافته‌ها: در این مطالعه 80 بیمار جهت تونسیلکتومی شرکت داشتند که 50 درصد آن‌ها مذکر بودند. در 87.1 درصد از بیماران، گزارش استافیلوکوک (به‌عنوان شایع‌ترین ارگانیسم یافت شده) در دو روش کشت سطحی و عمقی دارای توافق ضعیف بود. این میزان در مقایسه نتایج کشت عمقی و ترشحات (سوآپ) به 81.3 درصد و در مقایسه بین کشت سطحی و ترشحات (سوآپ) به 72.7 درصد رسید (001/0>p). کم‌ترین میزان کشت منفی در مقایسه 3 کشت سطحی، عمقی و ترشحات (سوآپ) در نمونه‌های عمقی وجود داشت. بیش‌ترین میزان حساسیت آنتی‌بیوتیکی علیه ارگانیسم‌های کشت لوزه، نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های کلیندامایسین، اریترومایسین، سفوکستین، جنتامایسین و داکسی سیکلین مشاهده شد. نتیجه‌گیری: کشت خون قبل و بعد از تونسیلکتومی در تمام نمونه‌ها منفی بود. در نتیجه به نظر می‌رسد در اثر جراحی لوزه عفونت پایداری وارد خون نمی‌شود. هم‌چنین به نظر می‌رسد استفاده از کشت عمقی در مقایسه با کشت سطحی سودمندتر باشد، زیرا میزان منفی کاذب کم‌تری دارد. 

comparative investigation of the culture of palatine tonsils by superficial and deep methods and investigation of microbial resistance in frequent tonsillitis patients referred for tonsillectomy

introduction: the tonsils are part of the immune system and tonsillar infection is one of the most common causes of diseases, especially in children. tonsillitis sometimes does not respond to empirical treatment and the presentation of recurrent tonsillitis eventually leads to tonsillectomy. the aim of this study was to determine and compare palatal tonsil culture by superficial and deep methods in frequent tonsillitis patients referred for tonsillectomy.materials and methods: this cross-sectional study was performed on all patients aged > 3 years with chronic recurrent tonsillitis referred for tonsillectomy during 2019-2020. after obtaining the informed consent of the patient’s legal guardian, the patient underwent sampling of the right palatine tonsil with a swab through the mouth before tonsillectomy. after tonsillectomy, a sampling of the surface and deep tissue of the tonsil was performed. microbiological examination, antibiogram determination, and blood culture before and after tonsillectomy were performed.results: a total of 80 patients were recruited in this study of which 50% were male. in 87.1% of patients, the report of staphylococcus (as the most common organism found) had poor consistency in both surface and deep culture methods. this rate reached 81.3% in comparison between deep tissue culture results and secretions (swab) and 72.7% in comparison between surface samples and secretions (swab) (p<0.001). there was the lowest amount of negative cultures in the comparison of 3 surface cultures, deep cultures and secretions (swap) in deep samples. the highest antibiotic susceptibilities against tonsillar organisms were observed in clindamycin, erythromycin, cefoxitin, gentamicin, and doxycycline.conclusion: blood cultures before and after tonsillectomy were negative in all samples. based on the results, it seems that no persistent infection enters the blood during tonsillectomy in otherwise healthy patients. it also seems that the use of deep culture is more beneficial compared to surface culture because it has a lower false negative rate.