تغییر بیان گیرنده‌های اورکسینی 1 و اندوکانابینوئیدی 1 هیپوکامپ در سه مدل تشنجی پنتیلن‌تترازول، پیلوکارپین و اسید کاینیک

هدف: تشنج یک فعالیت نورونی هم‌زمان و غیرطبیعی در مغز است که می‌تواند باعث فعال شدن گیرنده‌های مختلف تشدید‌کننده یا تضعیف‌کننده تشنج از جمله گیرنده اورکسینی و/یا اندوکانابینوئیدی شود. زمان فعال شدن این گیرنده‌ها می‌تواند بر کنترل تشنج‌ها موثر باشد. لذا این مطالعه زمان بیان ژن گیرنده‌های اورکسینی 1 یا اندوکانابینوئیدی 1 به دنبال تشنج در سه مدل تشنجی پنتیلن تترازول، اسید کاینیک و پیلوکارپین را بررسی می‌کند.مواد و روش‌ها: تعداد 56 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در سه گروه تجربی پنتیلن تترازول، اسید کاینیک و پیلوکارپین قرار گرفتند. شدت تشنج بر اساس زمان نهفته تزریق داروی تشنج‌زا تا شروع تشنج (از زمان تزریق تا شروع تشنج؛ زمان نهفته 1 و از زمان شروع تشنج تا تشنج‌های تونیک کلونیک؛ زمان نهفته 2) و مدت زمان تشنج محاسبه گردید. بررسی بیان ژن دو گیرنده اورکسینی 1 و اندوکانابینوئیدی 1 به روش rt-pcr انجام شد و نتایج با گروه کنترل (بدون القای تشنج) مقایسه گردید.یافته‌ها: مطالعه ما نشان داد مدت زمان نهفته اول و دوم در مدل‌های اسیدکاینیک و پیلوکارپین به‌طور معنی‌‌داری در مقایسه با گروه پنتیلن تترازول افزایش داشت، در حالی که مدت زمان مراحل تشنجی کم‌تر بود. میزان بیان ژن گیرنده اورکسینی 1، چهار ساعت بعد و گیرنده اندوکانابینوئیدی 1، بلافاصله و چهار ساعت بعد در مدل‌ تشنجی پنتیلن تترازول نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. میزان بیان ژن گیرنده‌های اورکسینی 1 و اندوکانابینوئیدی 1 در مدل اسیدکاینیک، یک هفته بعد از تشنج افزایش نشان داد، در حالی‌که در گروه پیلوکارپین، فقط 28 روز بعد از تشنج افزایش بیان گیرنده‌ها مشاهده گردید.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که هر چه تاخیر زمانی تشنج در یک مدل کم‌تر و مدت زمان تشنجی بیش‌تر باشد، افزایش بیان ژن گیرنده اورکسینی 1 و اندوکانابینوئیدی 1 زودتر اتفاق می‌افتد.

Altered expression of orexin 1 and endocannabinoid 1 receptors of the hippocampus in three pentylenetetrazol, pilocarpine and kainate seizure models

Introduction: Seizure is synchronous and abnormal brain neuronal activity that leads to activation of different receptors capable of enhancing or suppressing seizure activity such as orexin receptor 1 (OXR1) and/or endocannabinoid receptor 1(CBR1). The time of activation for the receptors may influence seizure control. Therefore, this study aimed to investigate the latency for and the change of the expression of OXR1 or CBR1 following seizures in three pentylenetetrazol (PTZ), kainic acid (KA), and Pilocarpine seizure models.Materials and Methods: Fiftysix male Wistar rats were allocated in the three PTZ, KA, and Pilocarpine groups. Seizure intensity was calculated upon latencies to seizures (from injection to seizure; latency 1 and from seizure to tonicclonic; latency 2) and seizure duration. OXR1 and CBR1 gene expressions were evaluated using RT-PCR and the results were compared with the control group (without seizure induction).Results: Our study showed that latency 1 and 2 significantly increased in the KA and Pilocarpine models compared with PTZ, while the seizure duration reduced. Relatively, the expression of OXR1, four hours, and CBR1, instantly and four hours following the PTZ application was augmented. The expression of OXR1 and CBR1, one week following KA perfusion was enhanced, while the increase in the receptor expressions was demonstrated 28 days after Pilocarpine injection.Conclusion: Results of the study demonstrated that the shorter the latency of seizures in a model and longer the seizure durations, the increase in the OXR1 and CBR1 may be hastened.