تاثیر آموزش مدیریت خشم بر پرخاشگری و اضطراب کودکان کار

هدف: پرخاشگری و اضطراب کودکان کار در دوران خردسالی پیش‌بینی‌کننده رفتارهای پرخطر دوران بعدی زندگی است. یکی از مهارت‌های آموزشی به کودکان کار توانایی مقابله با هیجانات و مدیریت خشم است. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مدیریت خشم بر پرخاشگری و اضطراب کودکان کار شهر اصفهان بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه‌تجربی با چینش پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 60 کودک کار به روش نمونه‌گیری در دسترس از دو مرکز در شهر اصفهان انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسش‌نامه پرخاشگری باس وپری (1992) و مقیاس اضطراب اسپنس کودکان (1998، scas) بود. مداخله به مدت هشت جلسه 60 دقیقه‌ای برای گروه آزمایش اجرا گردید و بر روی گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت.یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که بین دو گروه در پیش‌آزمون تفاوت معنی‌دار وجود ندارد اما بین میانگین نمرات آزمودنی‌های گروه آزمایش و کنترل در پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارتی آموزش مدیریت خشم باعث کاهش پرخاشگری و اضطراب کودکان کار در مرحله پس‌آزمون شده است (p<0.001).نتیجه گیری: در مجموع می‌توان بیان کرد که آموزش مدیریت خشم از عوامل مهم و تاثیرگذار بر کنترل پرخاشگری و اضطراب کودکان کار می‌باشد. بنابراین به کارگیری تکنیک‌های آموزشی درمانی مدیریت خشم برای کاهش پرخاشگری و اضطراب کودکان کار می‌تواند مفید باشد، از نتایج این پژوهش می‌توان در مداخلات درمانی آموزشی سازمان بهزیستی و واحدهای مشاوره آموزش و پرورش استفاده نمود.

Effect of anger management training on aggression and anxiety of working children

Introduction: Anxiety and aggression among working children during childhood can be considered a predictor of risky behaviors for the rest of the life. One of the educational skills for working children is the ability to cope with the emotions and control anger. This study was aimed to study the effect of anger management training on working children rsquo;s anxiety and aggression in Isfahan, Iran.Materials and Methods: A quasiexperimental pretest/posttest design with the control group was conducted on the 60 working children recruited from two centers by convenience sampling method in Isfahan (Iran). The Aggression Questionnaire (Buss Perry, 1992) and Spence Children rsquo;s Anxiety Scale (Spence, 2003) were completed by the participants in pretest and posttest. The experimental group attended in eight sessions of 60minute classes.Results: The results revealed that, as far as the group was concerned, there was a significant difference between anxiety and aggression of the participants according to group membership (experimental and control groups) after adjusting the effect of pretest variables (P˂0.001).Conclusion: As a whole, teaching anger control is one of the important factors influencing the aggression and anxiety of working children. As such, it is suggested that various types of educational techniques for control anger can be considered in order to reduce aggression and anxiety in working children.