اثر‌بخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان: یک مطالعه با کاربندی کنترل شده تصادفی

هدف: صرع یکی از شناخته‌شده‌ترین و شایع‌ترین اختلالات دستگاه عصبی است که به میزان زیادی زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر کیفیت زندگی و مولفه‌های آن در گروهی از بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان، صورت گرفته است.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک طرح کاربندی کنترل شده تصادفی با سنجش پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری2 ماهه، همراه با گروه کنترل بود که از میان بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان مراجعه‌کننده به انجمن صرع شهر تهران، با مصاحبه تشخیصی توسط متخصص اعصاب، تعداد 20 بیمار با تشخیص قطعی صرع مقاوم به دارو با کنترل دقیق معیارهای ورود و خروج، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای در جلسات گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد حضور پیدا کردند، در حالی که گروه کنترل ملاقات ساده با درمانگر داشتند. پرسش‌نامه کیفیت زندگی مخصوص بیماران مصروع (qolie31p) در هر سه مرحله ذکر شده تکمیل گردید و داده‌های استخراج شده با تحلیل مانکوا تحلیل شدند.یافته‌ها: تفاوت‌های معناداری میان میانگین نمرات دو گروه در مراحل پس‌آزمون و پیگیری برای تمامی مولفه‌های کیفیت زندگی به‌دست آمد (001/0p<).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست آمده، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب بهبود کلیه ابعاد کیفیت زندگی در بیمارن مبتلا به صرع مقاوم به درمان می‌شود، لذا به عنوان درمان تکمیلی در کنار درمان دارویی قابل توصیه است.

Effectiveness of acceptance and commitment group therapy on improving the quality of life and its components of drug refractory epileptic patients

Introduction: Epilepsy is one of the most known and prevalent functional disorders of the nervous system that greatly affects patients #39; lives. In this account, this experimental research aimed to examine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on improvement of the quality of life and its components in a group of drug refractory epileptic patients.Materials and Methods: A randomized controlled trial design by pretest, posttest and 2month followup with control group was applied. Population of the study consisted of all drugrefractory epileptic patients of the Tehran Epilepsy Association. After the clinical interview by a neurologist, 20 patients with dragrefractory diagnosis were selected and randomly divided to two experimental (n=10) and control (n=10) groups and inclusion/exclusion criteria were controlled for. Two groups were matching by age, education and gender. The research informed consent provided from all subjects. Experimental group participated in 8 sessions of 90 minutes of group Acceptance and Commitment Therapy, while the control group had only simple meetings with the therapist. The quality of life in epilepsy questionnaire (QOLIE31P) were administered for both groups in 3 stages.Results: Significantly differences were found in the posttest and followup stages between the means of two groups for Quality of Life and its components (P<0.001).Conclusion: It could be concluded that, the acceptance and commitment therapy was an effective intervention on improving the quality of life and its components in drug refractory epileptic patients could be recommended as adjunct therapy along with their medication.