بقای خالص پس از جراحی بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده در بیمارستان امام‌خمینی تهران: برآورد در چارچوب بقای نسبی

هدف: آدنوکارسینوم به عنوان شایع‌ترین سرطان معده در ایران ابتلا و مرگ و میر نسبتاً بالایی دارد. با توجه به ارزش و دقت بقای خالص به عنوان یک شاخص کاربردی هدف از مطالعه برآورد آن در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده پس از جراحی در ایران در چارچوب بقای نسبی بود.مواد و روش‌ها: تحلیل روی داده‌های بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده در بیمارستان امام تهران که بین سال‌های 1373-1377 تحت عمل جراحی درمانی و سپس اقدامات درمانی تکمیلی قرار گرفته بودند (پیگیری تا 1382) انجام شد. ضمن توصیف داده‌ها با جداول فراوانی و جدول عمر، بقای خالص 1 تا 5 ساله برحسب عوامل زمینه‌ای با استفاده از مدل چندگانه با نرم‌افزار stata برآورد گردید.یافته‌ها: اطلاعات 281 بیمار با میانگین سنی 10.8 ±66 (شامل 200 مرد و 81 زن) مبتلا به آدنوکارسینوم معده طی حداقل 5 سال پیگیری شد. مراجعه 214 نفر (76.2%) در مراحل 3 و 4 بیماری بود. بقای خالص یک و پنج ساله بیماران به ترتیب 68.27 (فاصله اطمینان 95%: ci: 62.17 -73.69) و 22.17 (فاصله اطمینان 95%:ci: 16.39-28.63) برآورد شد. کم‌ترین مقدار برای درصد بقای نسبی اختصاصی برای هر بازه زمانی 77.76% و مربوط به بازه زمانی 1 تا 1.5 سال بود.نتیجه‌گیری: خطر مرگ ناشی از بیماری در فاصله زمانی 1 تا 2 سال بعد از جراحی بیش‌تر محتمل است. این در حالی است که شفا یافتگی آماری از سال هفتم به بعد در بیماران قابل گزارش است. بیمارانی که در مراحل بالاتری تشخیص داده می‌شوند و از درمان‌های تکمیلی کم‌تری بهره می‌گیرند، بقای خالص کم‌تری دارند

Postoperative net survival of gastric adenocarcinoma at Imam Khomeini hospital in Tehran: Estimating in a relative-survival framework

Introduction: Adenocarcinoma is the most common form of gastric cancer with relatively high mortality and morbidity in Iran. In this way, the aim of this study was to estimating postoperative net survival for patients with gastric Adenocarcinoma in Iran in the context of relative survival regarding its value and accuracy as a useful indicator.Materials and Methods: Data analysis was performed on gastric adenocarcinoma patients undergoing curative surgical treatment followed by subsequent supplementary therapies in Imam Hospital in Tehran during the years 1995 to 1999 (follow up to 2004). While describing the data with frequency and life table, the net survival of 1 to 5year was estimated via the multiple models based on the underlying factors using stata software.Results: Data of 281 patients with a mean age of 66.0 ± 10.8 (200 males and 81 females) with gastric Adenocarcinoma followed up for a maximum of 10 years was used. Among all 214 patients (76.2%) were diagnosed at stages 3 and 4 of the disease.Noticeably, the survival of 1 and 5 year for patients was 68.27 (95% CI: 62.17 73.69) and 22.17 (95% CI: 16.3928.63), respectively. The minimum amount for the specific survival rate was 77.76% for the time interval of 1 to 1.5 years.Conclusion: The risk of death from this illness is more likely to occur within 1 to 2 years after surgery. While statistical healing can be considered to be from the seventh year onwards. Patients diagnosed at higher stages and who use less complementary therapies have less survival