بررسی شیوع و تشخیص ملکولی باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک منتقله توسط هوا در بخش‌های مراقبت ویژه

هدف: طی دو دهه گذشته اهمیت انتقال از طریق هوا در اپیدمیولوژی عفونت‌های اکتسابی در بیمارستان مورد توجه قرار گرفته است. به دلیل حضور بیماران دارای شرایط کلینیکی ناپایدار و حساس به عفونت در بخش مراقیت ویژه (icu) انتقال از طریق هوا در این بخش از اهمیت و حساسیت بیش‌تری برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع و تشخیص ملکولی باکتری‌های هوابرد مقاوم به آنتی‌بیوتیک در بخش‌های مراقبت ویژه چهار بیمارستان آموزشی انجام شده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی در بخش مراقبت‌های ویژه در چهار بیمارستان آموزشی انجام شد. تعداد 32 نمونه هوا با استفاده از نمونه‌بردار ایمپینجر (agi) برداشت شد. تشخیص باکتری‌های هوابرد با استفاده از محیط کشت دارای آنتی‌بیوتیک‌های انتخابی و بدون آنتی‌بیوتیک صورت گرفت. آزمون polymerase chain reaction (pcr) جهت بررسی حضور هفت ژن متداول بر روی ایزوله‌های مقاوم انجام شد.یافته‌ها: درصد شیوع باکتری‌های مقاوم بین 6% تا 37% متغیر بود. بیش‌ترین شیوع ایزوله‌های مقاوم باکتریایی به ترتیب مربوط به اگزاسیلین، سفتازیدیم، ونکومایسین، جنتامایسین و سفازولین بوده است. همه ژن‌های انتخابی در باکتری‌های هوابرد مقاوم شناسایی شد که بیش‌ترین و کم‌ترین فراوانی به ترتیب مربوط به ژن oxa23 و aac (3)-i بود. فراوانی بالایی از ژن meca (21%) وblatem (34%) در ایزوله‌ها تشخیص داده شد. شناسایی ژن oxa51 نشان‌دهنده این است که گونه اسینتوباکتر، اسینتوباکتر بومانی است. استافیلوکک مقاوم به متی‌سیلین (mrs) دومین گونه غالب در بین ایزوله‌های بخش icu بوده است.نتیجه‌گیری: در این مطالعه شناسایی گونه‌های استافیلوکوک و اسینتوباکتربومانی به‌عنوان غالب‌ترین پاتوژن‌ها، احتمال انتقال هوابرد این باکتری‌ها و نقش آن‌ها را در گسترش عفونت بیمارستانی در بخش‌های icu نشان می‌دهد.

Prevalence and molecular identification of antibiotic resistant airborne bacteria at intensive care units

Introduction: The importance of airborne transmission in the epidemiology of hospital acquired infections (HAI) has gained attention in the past two decades.The airborne transmission may have more effect on intensive care units (ICUs), because the patients who require intensive care have unstable clinical conditions and are more sensitive to infections.This study was designed to evaluate the prevalence of antibiotic resistant airborne bacteria in intensive care units.Materials and Methods: A crosssectional study was conducted at four teaching hospitals.The 32 air samples were collected by using allglass impingers (AGI). Identification of airborne bacteria was conducted using cultured plates with and without five selected antibiotics. The resistant isolates were analyzed by Polymerase Chain Reaction (PCR) for the presence of seven most common antibiotic resistance genes.Results: The prevalence of antibiotic resistance airborne bacteria ranged from 6% to 37%. The oxacillin resistant isolates had the highest prevalence followed by ceftazidime, vancomycin, gentamicin and cefazolin resistant bacteria. Selected genes were detected in airborne resistant isolate with the highest and lowest frequency for OXA23 and AAC (3) I, respectively. A high frequency of mecA (21%) and blaTEM (34%) genes was detected in isolates. Identification of OXA51 demonstrated that the species of Acinetobacter were A. baumannii. Methicillinresistant Staphylococcus (MRS) spp were the second most predominant resistant bacteria in all ICUs isolates.Conclusion: In this study, identification of Staphylococcus spp and A. baumannii as the most dominant antibiotic resistant bacteria indicated the potential role of airborne bacteria in dissemination of nosocomial infections in ICUs