کاربرد تحلیل منحنی مشخصه عملکرد تعدیل‌یافته در ترکیب نشانگرهای زیستی برای تشخیص زودهنگام دیابت حاملگی

هدف: در حوزه پزشکی تشخیصی، ارزیابی دقت تشخیصی نشانگرهای زیستی (بیومارکرها) یا تست ها همواره مورد توجه بوده است. گاهی ممکن است یک نشانگر زیستی به تنهایی برای پیش بینی بیماری به اندازه کافی حساس و ویژه نباشد. اما با ترکیب چندین نشانگر شاید بتوان به تشخیص بهتری دست یافت. هدف از این مطالعه، بررسی عملکرد ترکیب نشانگرهای زیستی برای تشخیص زودهنگام دیابت بارداری بود.مواد و روش ها: در این مقاله، از اطلاعات 523 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان های مهدیه و طالقانی واقع در شهر تهران استفاده شد. میزان استریول غیر کونژوگه، آلفا فیتوپروتئین و بتا گنادوتروپین کوریونی انسانی در اوایل سه ماهه دوم بارداری مورد اندازه گیری قرار گرفت. از سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد و معیارهای حساسیت و ویژگی برای ارزیابی دقت این نشانگرها و نیز یافتن ترکیب خطی بهینه ای از آن ها استفاده شد. انتخاب نقطه برش بهینه بر اساس شاخص یودن بود. یافته ها: در ترکیب دوتایی نشانگرها، بزرگ ترین مقدار سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد، حساسیت و ویژگی به ترتیب 0.593، 61.90 درصد و 58.30 درصد با نقطه برش بهینه 0.11 به دست آمد. در ترکیب سه تایی با تعدیل اثر سن و شاخص توده بدنی، بیش ترین مقدار سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد، حساسیت و ویژگی به ترتیب 0.751، 82.95 درصد و 74.62 درصد با نقطه برش بهینه 0.10 محاسبه شد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، ترکیب خطی سه تایی نشانگرها با در نظر گرفتن اثر متغیرهای کمکی به طور معناداری عملکرد تشخیصی بهتری داشت.

Application of adjustedreceiver operating characteristic curve analysis in combination of biomarkers for early detection of gestational diabetes mellitus

Introduction: In medical diagnostic field, evaluation of diagnostic accuracy of biomarkers or tests has always been a matter of concern. In some situations, one biomarker alone may not be sufficiently sensitive and specific for prediction of a disease. However, combining multiple biomarkers may lead to better diagnostic. The aim of this study was to assess the performance of combination of biomarkers to early detection of gestational diabetes.Materials and Methods: In the present study, the information of 523 pregnant women referring to Mahdieh and Taleghani hospitals located in Tehran city was used. Relatively, Unconjugated Estriol (uE3), AlfaFetoprotein (AFP), and Beta Human Chorionic Gonadotropin (βHCG) were measured in the early second trimester of pregnancy. The accuracy of these biomarkers and also finding optimal linear combination of them was evaluated by area under receiver operating characteristic (ROC) curve (AUC), sensitivity, and specificity. Choosing of the best cutpoint was based on Youden index. Data were statistically analyzed applying R 3.5.1 software package.Results: In the combination of two biomarkers, the largest AUC, sensitivity, and specificity values were 0.593, 61.90%, and 58.30%, respectively with optimal cutpoint value 0.11. In the combination of the three biomarkers by adjusting for age and BMI effects simultaneously, the largest AUC, sensitivity, and specificity values were 0.751, 82.95%, and 74.62%, respectively with optimal cutpoint value 0.10.Conclusion: Based on the findings of this research, the linear combination of the three biomarkers by considering covariate effects improved the diagnostic performance.