ارتباط ناهنجاری‌های قامتی با کیفیت زندگی و خودکارآمدی نابینایان و کم‌بینایان

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط ناهنجاری های قامتی با کیفیت زندگی و خودکارآمدی نابینایان و کم بینایان بود.مواد و روش ها: تعداد 100 نفر از افراد نابینا و کم بینا (با میانگین سن 34 سال شامل 48 مرد و 52 زن) که زیر نظر انجمن نابینایان و کم بینایان شهر اراک بودند، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش ناهنجاری های قامتی از آزمون نیویورک، برای ارزیابی کیفیت زندگی از پرسش نامه کیفیت زندگی sf-36 و ارزیابی خودکارآمدی از پرسش نامه خودکارآمدی شرر (sherer general self efficacy) استفاده شد. پرسش نامه ها با مصاحبه تکمیل شد. نتایج با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که کیفیت زندگی در افراد مطلوب بود اما خودکارآمدی در حد متوسط بود. بین ناهنجاری های قامتی با کیفیت زندگی و خودکارآمدی در نابینایان و کم بینایان ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد (p<0/05). هم چنین ناهنجارهای قامتی به صورت معکوس پیش بینی کننده معناداری برای متغیرهای کیفیت زندگی و خودکارآمدی بود (0/02=p).نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که ارزیابی ناهنجاری های قامتی در افراد کم بینا و نابینا از اهمیت ویژه ای برخوردار است و افراد دارای ناهنجاری ها قامتی بیشتر، دارای خودکارآمدی و کیفیت زندگی پایین تری هستند. شناسایی این ناهنجاری ها و اصلاح آنها نقش موثری در افزایش کیفیت زندگی و خوکارآمدی این افراد دارد.

Relationship between postural abnormalities with quality of life and self efficacy of blinds and partially sighted people

Introduction: The purpose of this study was to investigate the relationship between postural abnormalities with the quality of life and selfefficacy of the blind and partially sighted people.Materials and Methods: 100 blind and partially sighted people (mean age 34 years old including 48 males and 52 females) under the supervision of the Association of the Blind and Partially Sighted of Arak city (Iran) were selected by available sampling method. The New York test, SF36 questionnaire, and selfefficacy questionnaire of Scherer were used for assessement of postural abnormalities, the quality of life and selfefficacy, respectively. The   questionnaires were completed by interview.Results: Results showed the quality of life was favorable, but the selfefficacy was moderate in experimental sujjects. There was a reverse and significant correlation between postural abnormalities with life quality and selfefficacy in blind and partially sighted (p<0.05). Postural abnormalities inversely were a significant predictor for the life quality and selfefficacy in these subjects (p = 0.02).Conclusion: Generally, results showed that the evaluation of postural abnormalities in partially sighted and blind people had a specific importance and people with more postural abnormalities had lower selfefficacy and life quality. Indetifcation and correction of these disorders have an improtnat role in improving the qlaity of life and selfefficacy of these individuals.