اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی‌ذهنی بیماران همودیالیزی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

هدف: بیماری مزمن کلیوی و درمان با همودیالیز، منجر به مشکلات فیزیکی و روان شناختی بسیاری می شود که می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت جسمی، روانی و بهزیستی بیماران بگذارد. برخی پژوهش ها نشان داده اند که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت جسمی و روانی افراد مبتلا به بیماری مزمن موثر است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی ذهنی بیماران همودیالیزی انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی همراه با پیش آزمون پس آزمون و پی گیری بود که برروی 22 بیمار تحت همودیالیز بیمارستان کوثر شهرستان سمنان انجام گردید. داده های پژوهش حاضر توسط پرسش نامه بهزیستی ذهنی جمع آوری و با آزمون تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: براساس نتایج به دست آمده، تفاوت آماری معناداری بین دوگروه آزمایش و کنترل در مولفه های بهزیستی روان شناختی (0.001=p) و بهزیستی اجتماعی (0.017=p) مشاهده گردید.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک مداخله روان شناختی موثر در کنار درمان های پزشکی به منظور ارتقاء بهزیستی ذهنی بیماران همودیالیزی پیشنهاد می گردد.

Effectiveness of acceptance and commitment therapy on subjective wellbeing among hemodialysis patients: A randomized clinical trial study

Introduction: Chronic kidney disease and hemodialysis lead to many physical and psychological problems which can have adverse effects on the physical, psychological health and wellbeing of patients. Correspondigly, some studies indicated that the acceptance and commitment therapy (ACT) is effective on improving physical and mental health in patients with chronic illnesses. Therefore, the present study aimed to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on subjective wellbing in patients undergoing hemodialysis.Materials and Methods: Current study was a randomized clinical trial with pretest, posttest and follow up, which conducted on 22 patients undergoing hemodialysis in Kosar Hospital of Semnan (Iran). Data was collected by Questionnaire of subjectivewellbeing.Results: There was significant statistical differences between two groups in the subscales of psychological wellbing (p = 0.001) and social wellbing(p = 0.017).Conclusion: According to the results, it is recommended to the use of ACT as an effective and complementary psychological intervention alongside with medical therapy to improve the subjectivewellbeing of hemodialysis patients.