درک بیماران همودیالیزی از نقش رفتار پرستاران در سازگاری شان با همودیالیز: یک مطالعه کیفی

سابقه و هدف: بیماری نارسایی مزمن کلیه و درمان نگه دارنده آن (همودیالیز) منجر به مشکلات جسمی، روانی، و اجتماعی بسیار زیادی در بیماران همودیالیزی می گردد. در سیستم های مراقبت بهداشتی، پرستاران با رفتار حمایتی خود نقش اساسی را در کمک به بیماران همودیالیزی جهت سازگاری با این مشکلات دارند. این مطالعه با هدف تبیین درک و تجربه بیماران همودیالیزی از نقش رفتار پرستاران در سازگاری شان با همودیالیز انجام گرفت.مواد و روش ها: مطالعه حاضر با روی کرد تحقیق کیفی و روش تحلیل محتوا انجام گردیده است. مشارکت کنندگان شامل 16 بیمار همودیالیزی از بخش همودیالیز بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سمنان بودند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف شروع شد و تا اشباع داده ها ادامه یافت. مصاحبه بدون ساختار، روش اصلی جمع آوری داده ها بود. تمامی مصاحبه ها ضبط و سپس کلمه به کلمه دست نویس شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و به صورت مقایسه ای مداوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در طی فرایند تحلیل محتوا نهایتاً سه تم شامل: «نهایت تلاش برای راحتی بیمار»، «پاسخ گویی مسئولانه به سوالات بیمار»، و «رفتار مهربانانه و ارتباط دوستانه با بیمار» آشکار گردید. این تم ها نشان دهنده ماهیت و ابعاد درک بیماران از نقش پرستاران در کمک به آن ها جهت سازگاری با همودیالیز بودند.نتیجه گیری: تجارب بیماران نشان داد که رفتار حمایتی مناسب پرستاران نقش مهمی در احساس آرامش و راحتی، امنیت، و اعتماد آن ها دارد و سازگاری با همودیالیز را سرعت می بخشد. این یافته ها به پرستاران کمک می کند تا هر چه بیش تر از اهمیت رفتار حمایتی خود در کمک به بیمار جهت سازگاری با همودیالیز آگاه شوند.