اثر کوتاه مدت ارتعاش کلی بدن بر روی عملکرد عصبی عضلانی دست در افراد سالم غیر ورزشکار

هدف: به نظر می رسد که تمرینات ارتعاشی همتای تمرینات مقاومتی بوده و حتی در مقایسه با این تمرینات عضلات را سریع تر تقویت می نماید. هدف مطالعه حاضر ارزیابی عمل کرد عصبی عضلانی پس از پایان تمرینات ارتعاشی دست به روش انتقال ارتعاش از صفحه ارتعاشی و نوار متصل شده به آن به طور هم زمان می باشد.مواد و روش ها: 31 داوطلب سالم غیرورزشکار در این پژوهش شرکت کردند. در ابتدا آزمودنی ها بر روی صفحه ارتعاشی ایستاده و نوار متصل شده به صفحه ارتعاشی دستگاه را با دست غالب در حالت بدون ارتعاش می کشیدند و پس از 10 دقیقه استراحت همان کار را در حالت ارتعاش (فرکانس 35 هرتز و دامنه کم) انجام می دادند. قدرت گرفتن دست و فعالیت الکتریکی عضلات flexor digitrum profundus (fdp) وflexor digitrum superficialis (fds) و extensor carpi radialis (ecr) و extensor carpi ulnaris (ecu) قبل و بعد از تمرین در هر دو مرحله اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین تغییرات فعالیت الکتریکی عضلانی در عضلات ecu و fds در حالت مداخله به طور معنی داری بیش تر شده بود، ولی میانگین تغییرات فعالیت الکتریکی عضلانی در عضلات ecr وfdp به صورت معنی داری تغییر نکرده بود. میانگین تغییرات قدرت گرفتن دست در سمت غالب در حالت مداخله به طور معنی داری بیش تر شده بود.نتیجه گیری: انتقال ارتعاش از صفحه ارتعاشی و نوار متصل شده به آن به دست می تواند بر عمل کرد عصبی عضلانی دست دریافت کننده ارتعاش یک دقیقه پس از قطع منبع ارتعاشی تاثیرگذار باشد.