تحلیل بقای پارامتری و نیمه‌پارامتری بیماران مبتلا به سرطان ریه

هدف: سرطان ریه یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان و جز پنج سرطان شایع و سومین عامل مرگ در ایران است. در این مطالعه جهت بررسی عوامل موثر بر بقای بیماران سرطان ریه از مدل های نیمه پارامتری کاکس و پارامتری وایبل استفاده و کارایی آن ها مقایسه شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفیتحلیل که از نوع طولی بود، 228 بیمار مبتلا به سرطان ریه طی سال های 1370 تا 1385 پیگیری و اطلاعات لازم از طریق مرکز ثبت سرطان بابل جمع آوری شد. سن هنگام تشخیص بیماری، جنسیت، محل سکونت، تحصیلات، وضعیت اقامت، استعمال دخانیات، سابقه خانوادگی و استان محل زندگی به عنوان عوامل دموگرافیک به مدل های مخاطرات متناسب کاکس و وایبل اضافه شد و سپس کارایی دو مدل با استفاده از معیار اطلاع آکائیکه مقایسه گردید.یافته ها: در این مطالعه که 75 درصد از نمونه های آن مرد بودند، میزان بقای یک، سه و پنج ساله به ترتیب 13، 8 و 8 درصد بود و از عوامل بررسی شده در مدل وایبل، اثر استعمال دخانیات بر زمان بقا معنی دار بود (p<0/05) ولی در مدل کاکس اثر هیچ یک از عوامل معنی دار نبود (p>0/05). بر اساس ملاک آکائیکه، کارایی مدل وایبل بهتر از مدل کاکس بود.نتیجه گیری: علی رغم تمایل بسیاری از محققین به استفاده از مدل کاکس در تحلیل داده های بقا، نتایج این مطالعه نشان داد مدل وایبل در تحلیل داده های بقای سرطان ریه کاراتر است. با توجه به نتایج این تحقیق، پیشگیری از استعمال دخانیات جهت افزایش طول عمر بیماران سرطان ریه ضروری به نظر می رسد.