مقایسه سه شیوه مختلف تمرین موازی بر سطوح پلاسمایی کمرین، مقاومت به انسولین و عملکرد جسمانی زنان سالمند

مقدمه: تمرین ترکیبی به علت اختصاصی بودن اثرات تمرین، برای عملکرد بدنی مطلوب و سلامتی در افراد سالمند توصیه شده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه سه شیوه مختلف تمرین موازی بر سطح پلاسمایی کمرین، مقاومت به انسولین و عملکرد جسمانی زنان سالمند بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود که در آن 40 زن سالمند به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفی به 4 گروه، تمرین مقاومتی- استقامتی (10 نفر)، تمرین استقامتی- مقاومتی (9 نفر)، تمرین اینتروال (12 نفر) و کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی 8 هفته و هر هفته سه جلسه تمرین داشتند. از آزمون t و واریانس یک طرفه جهت مقایسه میانگین متغیرها استفاده گردید.نتایج: نتایج نشان داد که در گروه‌های تجربی پس از هشت هفته تمرین مقادیر کمرین (300/0=p)، انسولین (72/0=p)، گلوکز ناشتا (09/0=p)، مقاومت به انسولین (69/0=p)، درصد چربی (08/0=p) و whr (55/0=p) تغییر معنی‌دار پیدا نکرد. اما کاهش معنی‌دار در وزن (017/0=p) و bmi (023/0=p) مشاهده شد.نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه به‌نظر می‌رسد آرایش و ترتیب تمرین ترکیبی سازگاری‌های متابولیکی و کمرین را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد اما هر سه نوع تمرین می‌توانند منجر به تغییرات متفاوتی نسبت‌به قبل از دوره تمرین شوند.

The Comparison of Three Different Concurrent Training on Chemerin Plasma Levels, Insulin Resistance and Physical Performance in Elderly Women

Introduction: combined training exercise is recommended for the elderly due to the specificity of its effect for good health and physical function. The purpose of this study was to investigate three different methods of concurrent training on plasma levels of chemerin, insulin resistance and physical performance in elderly women.Methods: This was a semi-experimental study in which 40 inactive healthy elderly women were selected by purposive sling and randomly placed into four groups: strength + endurance (n=10), endurance + strength (n=9), alternative concurrent training (n=12) and control (n=9) groups. The data analysed with t-test and one-way ANOVA.Results: Results showed that the experimental group after 8 weeks Chemerin levels (P=0.3), insulin (P=0.72), fasting glucose (P=0.09), insulin resistance (P=0.69), %Fat (P=0.08) and WHR (P=0.55) showed no significant changes. However, a significant reduction observed in weight (P=0.017) and BMI (P=0.023).Conclusion: According to the results of this study, order of concurrent training do not affect chemerin and metabolic adaptation, but all three methods of concurrent training could lead to different changes compared to prior of performed training.