اثر کوارستین روی نقایص لوله عصبی و ناهنجاری‌های اسکلتی ناشی از والپروات سدیم در جنین‌های موش صحرایی

مقدمه: والپروات سدیم، نمک سدیمی والپروییک اسید و یک داروی ضد تشنج می‌باشد که در درمان صرع به‌کار می‌رود و آثار تراتوژنیک آن در مطالعات متعددی به اثبات رسیده است. گزارش‌های متعددی وجود دارد که آثار تراتوژنیکوالپرواتسدیم به‌وسیله داروهای آنتی‌اکسیدان یا تحریک سیستم ایمنی مادری کاهش می‌یابد. به‌نظر می‌رسد کوارستین دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی باشد. هدف مطالعه حاضر، بررسی نقش محافظتی کوارستین روی ناهنجاری های ناشی از والپروات سدیم در جنین موش صحرایی بوده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه در 6 گروه از موش‌های صحرایی آبستن (در هر گروه 6 سر) انجام شد. به گروه اول (گروه کنترل) نرمال سالین به‌صورت داخل صفاقی تجویز شد و به گروه دوم والپروات سدیم با دوز 300 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. به گروه سوم و چهارم به‌ترتیب کوارستین با دوز 75 و 200 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. گروه پنجم والپروات سدیم همراه با کوارستین با دوز 75 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و گروه ششم، والپروات سدیم همراه با کوارستین با دوز 200 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را به روش داخل صفاقی دریافت نمودند. در روز بیستم آبستنی، جنین‌ها از رحم خارج شدند و پس از تعیین طول و وزن جنین‌ها، مورد رنگ‌آمیزی آلیزارین قرمز-آلسین آبی قرار گرفته و ناهنجاری‌ها به‌وسیله استریومیکروسکوپ مشخص گردیدند. نتایج: درصد وقوع شکاف کام، مهره ‌شکاف‌دار و اگزنسفالی در گروه دریافت‌کننده والپروات سدیم به‌تنهایی به‌ترتیب 7/17%،20% و20% بود که به‌وسیله کوارستین با دوز 75 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به 95/13%،62/11% و 95/13% و به‌وسیله کوارستین با دوز 200 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به 11/11% و 11/11% و 11/11% رسید. نتیجه‌گیری: کوارستین می‌تواند وقوع ناهنجاری‌های ناشی از والپروات سدیم را کاهش دهد.