پیش‌بینی نشانگان بالینی در دانشجویان دارای تجربه شکست عاطفی بر اساس ساختارهای شخصیتی: نقش تعدیل‌کننده‌ی حمایت اجتماعی ادراک شده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش ساختارهای شخصیتی در پیش‌بینی نشانگان بالینی در دانشجویان دارای تجربه شکست عاطفی و نقش تعدیل‌کنندگی حمایت اجتماعی ادراک شده در این رابطه می‌باشد.مواد و روش‌ها: با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و براساس نمرات افراد دارای تجربه شکست عاطفی در پرسش‌نامه‌های ضربه عشق، افسردگی بک و سلامت روان، 65 دانشجوی دارای نشانگان بالینی و 65 دانشجوی بدون نشانگان بالینی از دانشگاه‌های پیام نور تبریز، دانشگاه تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های 6 عاملی شخصیت هگزاکو (hexaco) و پرسش‌نامه حمایت اجتماعی ادراک شده (multidimensional scale of perceived social support) را تکمیل کردند. تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزارهای spss16 و lisrel8.54 و به‌روش آزمون تحلیل واریانس چندراهه (manova) و تحلیل مسیر انجام شد.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین دو گروه، از نظر ویژگی‌های شخصیتی و حمایت اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0p < ) و حمایت اجتماعی نقش تعدیل‌کننده در بروز نشانگان بالینی بعد از شکست عاطفی دارد.نتیجه‌گیری: ویژگی‌های شخصیتی و حمایت اجتماعی در روابط عاطفی هر فرد دخیل می‌باشد و نحوه برخورد با چالش‌های پیش‌رو در این نوع روابط را پیش‌بینی می‌کنند. بعد از شکست عاطفی، اگر خانواده بتواند فرزندان را با حمایت مستقیم و غیرمستقیم از این بحران خارج کند، فرد این داغدیدگی را به‌طور طبیعی می‌گذراند و نشانگان بالینی کمتر تداوم می‌یابد.