عوامل پیش‌بینی‌کننده کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه صرع

مقدمه: پیامدهای جسمی، روانی و اجتماعی بیماری صرع کیفیت زندگی بیماران مبتلا را به شدت تحت تاثیر قرار می‏دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیش‌بینی‌کننده کیفیت زندگی بیماران مبتلا‌به صرع و شناخت عواملی با بیشترین اثر انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی مقایسه‌ای می‌باشد که بر روی 100 بیمار صرعی و 100 فرد سالم همراه بیمار مراجعه‌کننده به کلینیک بیمارستان 22 بهمن شهرستان مشهد انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود. برای تعیین عوامل پیش‌بینی‌کننده کیفیت زندگی مبتلایان به صرع از مدل رگرسیون خطی چند‌گانه استفاده گردید. نتایج: میانگین نمره کلی کیفیت زندگی بیماران و افراد سالم تفاوت نداشت و تنها در حیطه‌های جسمی (001/0p < )، محیط (002/0p=) و اجتماعی (001/0p < ) تفاوت آماری معنی‌دار مشاهده شد. نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد متغیرهای سن، جنس، سطح تحصیلات، نوع صرع و تعداد حملات صرع در ماه به‌عنوان عوامل پیش‌بینی‌کننده مستقل کیفیت زندگی کلی در مبتلایان به صرع بودند. در تمام حیطه‌های کیفیت زندگی، افزایش تعداد حملات صرع نمره کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد و زنان نسبت‌به مردان نمره کیفیت زندگی بالاتری داشتند. نتیجه‌گیری: سن، جنس، سطح تحصیلات، نوع صرع و تعداد حملات صرع به‌عنوان عوامل مهم پیشگویی‌کننده سطح کیفیت زندگی کلی بیماران مبتلا‌به صرع تعیین شدند. بیشترین اثر مربوط‌به تعداد حملات صرع و جنسیت زن بود. بر‌اساس یافته‌های مطالعه تنها عاملی که می‌توان بر روی آن مداخله نمود، کنترل تعداد حملات صرع می‌باشد که به‌نظر می‌رسد نقش موثری در ارتقا کیفیت زندگی بیماران مبتلا‌به صرع داشته باشد.