اثر حفاظتی آگماتین در برابر اختلال حافظه ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین داخل بطنی در موش‌های صحرایی نر

مقدمه: تجویز استرپتوزوتوسین به‌صورت داخل بطنی موجب اختلال یادگیری و حافظه می‌شود. مکانیسم‌های مختلفی مانند استرس اکسیداتیو و اختلال سیگنالینگ انسولین برای این اختلال حافظه مطرح شده است. با‌توجه به اینکه تغییرات فوق در بیماری آلزایمر نیز رخ می‌دهد این مدل جهت بررسی بیماری آلزایمر به‌صورت وسیعی استفاده می‌شود. آگماتین پلی‌آمینی است که از دکربوکسیلاسیون ال- آرژینین مشتق می‌شود. اخیراً نقش حفاظت‌گر نورونی برای این شناسایی شده است. لذا در این مطالعه اثر حفاظتی آگماتین در برابر اختلال حافظه ناشی از استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: رت‌های نر از نژاد sprague dawley در محدوده وزنی 200 تا 250 گرم در این مطالعه استفاده شدند. ابتدا کانول‌هایی به‌صورت دو طرفه در بطن جانبی جای‌گذاری شد. سپس استرپتوزوتوسین در روزهای 1 و 3 با دوزmg/kg 3 در دو دوز منقسم تزریق گردید. تزریق درون صفاقی آگماتین نیز با دوزهای mg/kg 40 و 80 از روز 4 تا روز 14 به‌صورت یک در میان انجام شد. همچنین توانایی یادگیری و حافظه در روز 15 تا 18 به‌وسیله ماز آبی موریس ارزیابی شد. رت‌ها در 3 روز اول آموزش دیدند و در روز جهارم آزمون پروب انجام شد. همچنین به‌منظور بررسی اثر داروها بر انگیزش یا هماهنگی حسی حرکتی، پس از آزمون، آزمون سکوی آشکار نیز انجام شد.نتایج: نتایج نشان دادند که آگماتین با دوز mg/kg 80 و نهmg/kg 40 از اختلال یادگیری و حافظه ناشی از تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین در ماز آبی موریس جلوگیری می‌کند.نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که آگماتین می‌تواند در اختلالات یادگیری و حافظه ناشی ازجمله در بیماری آلزایمر سودمند باشد.