بررسی تاثیر آموزش بر مبنای مدل تلفیقی رفتار برنامه‌ریزی شده و خودکارآمدی بر انجام رفتارهای ارتقا ‌دهنده سلامت زنان کارگر در سنین باروری

مقدمه: مدل رفتار برنامه‌ریزی شده چارچوب مفیدی برای پیش‌بینی رفتارهای بهداشتی فراهم می‌نماید. اضافه نمودن خودکارآمدی به مدل رفتار برنامه‌ریزی شده، عامل موثرتری در پیش‌بینی رفتار می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مداخله آموزشی بر مبنای مدل تلفیقی رفتار برنامه‌ریزی شده و خودکارآمدی بر رفتارهای ارتقا ‌دهنده سلامت زنان کارگر سنین باروری صورت پذیرفت.مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه تجربی بود. تعداد 70 نفر از زنان کارگر در دو کارخانه لواشک‌سازی (35 نفر گروه مداخله و 35 نفر گروه کنترل) به‌طور تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه معتبر و پایایبررسی رفتارهای ارتقا ‌دهنده سلامت زنان کارگر؛ ابزار جمع‌آوری داده‌ها بود. ابزار یک بار قبل و یک با بعد از مداخله آموزشی تکمیل گردید. داده‌ها توسط آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج پیش آزمون نشان داد قبل از مداخله آموزشی در تمامی حیطه‌ها (نگرش، هنجار فردی، درک کنترل رفتار، خودکارآمدی، قصد و رفتار) بین گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (05/0?p) اما بعد از مداخله آموزشی میانگین امتیازات نگرش، هنجار فردی، درک کنترل رفتار، خودکارآمدی، قصد و رفتار نسبت‌به رفتارهای ارتقا ‌دهنده سلامت در گروه مداخله افزایش یافت. همچنین بیشترین تفاوت میانگین در حیطه خودکارآمدی بود.نتیجه‌گیری: مدل تلفیقی رفتار برنامه‌ریزی شده و خودکارآمدی به‌عنوان الگوی قابل قبولی جهت طراحی مداخلات و ارتقای رفتارهای ارتقا ‌دهنده سلامت زنان کارگر پیشنهاد می‌گردد.