تاثیر تعدیل آلودگی‌های صوتی بر پاسخ‌های رفتاری نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

مقدمه: شواهد نشان می‌دهد که تولید صدا در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان نتایج نامطلوبی را در نوزادان نارس به‌دنبال خواهد داشت. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تعدیل آلودگی‌های صوتی در بخش مراقبت‌های ویژه بر معیارهای رفتاری نوزادان بستری در این بخش، انجام شده است.مواد و روش‌ها: نمونه‌های پژوهش شامل 110 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بودند که در دو گروه 55 نفره تجربی و شاهد جای گرفتند. این نوزادان با میانگین سن جنینی کمتر از 37 هفته و میانگین وزن کمتر از 2500 گرم در زمان تولد به دنیا آمده، کمتر از 28 روز سن داشتند، حداقل 2 روز در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بودند و تحت تهویه مکانیکی نیز قرار نداشتند. برای نمونه‌گیری در 2 مقطع زمانی انجام شد؛ در مقطع زمانی اول، هر نوزاد دارای معیارهای ورود به پژوهش در گروه شاهد قرار گرفته و در مقطع زمانی دوم، نوزادان واجد شرایط در گروه تجربی قرار گرفتند. در مقطع زمانی اول، پرستار آموزش دیده با استفاده از دستگاه صداسنج، تراز فشار صوت در شبکه وزنی a (صدای منطبق با شنوایی انسان) و c (صدای منطبق با صدای موجود در محیط) و تراز معادل فشار صوت laeq و معیارهای رفتاری نوزادان را سنجیده است. در مقطع زمانی دوم، مداخلات تعدیل‌کننده آلودگی‌های صوتی به‌مدت 6 هفته در گروه مداخله اجرا و سپس به‌روش قبلی، تراز فشار صوت در شبکه وزنی a و c و تراز معادل فشار صوت laeq و همچنین معیارهای رفتاری نوزادان سنجش گردید.نتایج: تفاوت آماری معناداری در میانگین پاسخ‌های رفتاری نوزادان دو گروه مشاهده نشد؛ به‌علاوه تراز فشار صوت در شبکه وزنی c و a در گروه تجربی به شکل معتاداری کمتر از گروه شاهد بود. همچنین تفاوت آماری معناداری در تراز معادل فشار صوت در شبکه بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان مورد مطالعه، میزان آلودگی صوتی بیش از حد استاندارد می‌باشد. لیکن برای نشان دادن تاثیر آن بر پاسخ‌های رفتاری نوزادان پژوهش‌های بیشتری در این زمینه باید انجام پذیرد.