راهبردهای سازگاری در بیماران مبتلا‌به سندروم تخمدان پلی‌کیستیک؛ یک مطالعه کیفی

مقدمه: سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (pcos)، آثار عمده‌ای بر ابعاد مختلف زندگی بیماران مبتلا دارد. مفهوم توانایی جهت مقابله با بیماری، می‌تواند در چگونگی ارزیابی افراد از کیفیت زندگیشان حایز اهمیت باشد. بنابراین، درک عمیق چگونگی سازش این بیماران ضروری به‌نظر می‌رسد. هدف از پژوهش حاضر، فراهم نمودن درک عمیق راهبردهای سازگاری استفاده شده در بیماران مبتلا‌به pcos می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه با رویکرد کیفی و از نوع تحلیل محتوی است. جهت انجام آن، از مصاحبه عمیق با 20 بیمار مبتلا‌به pcos، که به‌صورت مبتنی برهدف انتخاب شدند استفاده گردید.نتایج: درون مایه‌های اصلی به‌دست آمده از داده‌ها شامل تراوشات فکری (اعتقادات مذهبی، پارادوکس افکار)، گام‌های عملی (گام‌های مثبت مانند در جستجوی اطلاعات و درمان، گام‌های منفی مانند انفصال و اختفا ) و در جستجوی حمایت (حمایت خانواده، حمایت همتایان، حمایت دوستان) بود.نتیجه‌گیری: بیماران در سازش با pcos، در ابعاد مختلف زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی شرایط متفاوتی را تجربه می‌کردند. عده‌ای در سازش موثر با این شرایط موفق نبودند و برخی با حمایت دیگران و پشتوانه‌های اعتقادی و معنوی و روحیه مثبت به‌خوبی سازش یافته بودند. با‌توجه به شیوع بالای مشکلات جسمانی، روانی و اجتماعی در این بیماران، تقویت منابع سازگاری و شناسایی موانع تطابق می‌تواند در کمک به سازگاری این گروه با بیماری و ارتقای سطح کیفیت زندگی آنان موثر باشد.