اثربخشی نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش تمایز‌یافتگی و صمیمیت دانشجویان متاهل

مقدمه: ازدواج و انتخاب همسر یکی از مهمترین رویدادهای زندگی انسان محسوب می‌شود که نه تنها بر سلامت جسمی بلکه بر سلامت روانی فرد نیز تاثیر می‌گذارد و به‌طور قطع هر مشکلی برای خانواده اتفاق بیافتد؛ ضرر آن متوجه کل ساختار و نظام ارزشی، فرهنگی جامعه خواهد بود. متاسفانه زوج های جوان وقت و انرژی خاصی صرف آماده شدن برای ورود به این رابطه نمی‌کنند و در همان سال‌های اولیه زندگی، تعارضات قابل توجهی را تجربه می‌کنند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظریه انتخاب بر افزایش تمایز‌یافتگی و صمیمیت زوجین می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مداخله‌ای 30 زوج (60 نفر) از دانشجویان متاهل انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه مداخله (15 زوج) و شاهد (15 زوج) تقسیم شدند. قبل از مداخله و بعد از آن پرسشنامه خود متمایزسازی (dsi) و رضایت زناشویی (miq) توسط دانشجویان تکمیل گردید. گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکردند. مداخله شامل 10 جلسه آموزش نظریه انتخاب بود. نتایج: یافته‌ها نشان داد که آموزش نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش تمایزیافتگی دانشجویان متاهل موثر است، به‌طوری‌که میانگین نمرات خود متمایزسازی در گروه مداخله از 2/19±2/170 به 1/10±8/191 افزایش یافته است. همچنین تاثیر مداخله بر افزایش صمیمیت زناشویی بین زوجین معنادار نبود.نتیجه‌گیری: یافته های این پژوهش سودمندی آموزش نظریه انتخاب را در افزایش تمایزیافتگی تایید می‌کند لذا با توجه به تغییرات و تحولات فرهنگی، اجتماعی و نیاز روز افزون جوانان در آستانه ازدواج پیشنهاد می شود در مراکز آموزشی و دانشگاهی، آموزش این مهارت‌ها مورد توجه قرار گیرد.