تاثیر آموزش تن آرامی به مادران باردار بر کیفیت زندگی و شدت اندوه بعد از زایمان

مقدمه: تغییرات جسمی و روحی ایجاد‌شده در دوران پس از زایمان، بر روان و کیفیت زندگی مادر تاثیر می‌گذارند. اندوه پس از زایمان ازجمله عوارضی است که می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی او تاثیر گذارد، بنابراین پیشگیری از آن می‌تواند در سلامت روانی خانواده موثر باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش تن‌آرامی به مادران باردار بر کیفیت زندگی و شدت اندوه پس از زایمان می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش کارآزمایی بالینی است که در آن 84 نفر از زنان باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های حافظ و شوشتری شهر شیراز، طی سال 1389 به‌صورت تصادفی به دوگروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. به گروه شاهد فقط مراقبت روتین و به گروه آزمایش علاوه‌بر آن، آموزش تن‌آرامی نیز ارایه گردید. درنهایت در روزهای اول و دهم بعد از زایمان، شدت اندوه با استفاده از ابزار خودسنجی افسردگی زونگ و کیفیت زندگی توسط مقیاس اختصاصی کیفیت زندگی سنجیده‌ شد.نتایج: دو گروه آزمایش و شاهد، ازنظر متغیرهای دموگرافیک و مامایی تفاوت آماری معناداری نداشتند (05/0p > ). نتایج پژوهش، اختلاف آماری معناداری را در شدت اندوه در گروه آزمایش و شاهد در روز اول و دهم نشان می‌دهد (05/0p < ). همچنین در بازه زمانی ذکر‌شده، اختلاف معناداری در ابعاد احساس مادر خود و فرزندش در مقیاس کیفیت زندگی درگروه آزمایش نسبت‌به گروه شاهد وجود دارد (05/0p < ).نتیجه‌گیری: براساس پژوهش حاضر، به‌نظر‌می‌رسد مداخله تن‌آرامی روشی بی‌خطر، مفید و بدون هزینه در کاهش شدت اندوه و ارتقای کیفیت زندگی پس از زایمان در مادران می‌باشد، بنابراین باتوجه‌به فواید بسیار آن بر بهبود سلامت روانی مادر، انجام آن بعد از زایمان به کلیه مادران توصیه می‌گردد.واژه‌های کلیدی: مادران باردار، تن‌آرامی، کیفیت زندگی، اندوه پس از زایمان.