اثر فلونیکسین بر سرطان تخمدان القا شده توسط 12-7 دی-‌میتل‌بنزاآنتراسن (DMBA) در موش صحرایی ماده نژاد ویستار

مقدمه: سرطان تخمدان یکی از شایع‌‌ترین سرطان‌های موجود در زنان می‌باشد. با‌توجه‌به نقش آنزیم‌های سیکلواکسیژناز (cox) و تولید پروستاگلندین نوع e2 در ایجاد ضایعات توموری، به‌کارگیری ترکیباتی به‌عنوان مهارکننده‌های سیکلواکسیژناز در ممانعت از ایجاد سرطان می‌تواند موثر باشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش فلونیکسین به‌عنوان مهارکننده غیر‌انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز در بروز سرطان تخمدان برروی موش‌های صحرایی ماده نژاد ویستار انجام شده است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی از 48 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار در 6 گروه استفاده شد. به‌منظور القای سرطان از تزریق مستقیم 7-12 دی‌-میتل‌بنزاآنتراسن (7,12 dimethyl benza anthracene) به داخل تخمدان استفاده شد. گروه‌های مورد آزمایش شامل گروه شاهد منفی (بدون تزریق)، گروه شاهد با تزریق dmba، گروه شاهد مثبت همراه با تزریق سالین (saline+dmba) و 3 گروه مداخله که بعد از ایجاد تومور توسط dmba از روز دهم به بعد به‌طور 2 روز در میان، مورد تزریق عضلانی فلونیکسین مگلوماین در دوزهای 5/1، 1، 5/. میلی‌گرم قرار گرفتند. مقایسه بین گروه‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه انجام شد.نتایج: میانگین وزن تومور در گروه‌های دریافت‌کننده دارو در مقایسه با گروه‌های شاهد مثبت و dmba به‌طور معناداری کاهش یافته است. میانگین وزن تخمدان در سه گروه دریافت‌کننده فلونیکسین نسبت‌به گروه شاهد منفی (نرمال) اختلاف آماری معناداری را نشان نمی‌دهد (05/0p > ).نتیجه‌گیری: این تحقیق تاثیر مثبت فلونیکسین در درمان سرطان تخمدان را تایید می‌کند. به‌طوری‌که برش‌های میکروسکوپی حاصل از بافت تخمدان در گروه‌های دریافت‌کننده دارو نشان می‌دهد، سلول‌های سرطانی در حال تحلیل رفتن هستند تا جایی‌که سلول‌ها مجدداً در حال به‌دست آوردن نظم طبیعی خود می‌باشند.