بررسی شیوع و عوامل مرتبط با رتینوپاتی دیابتی در شاهرود

مقدمه: رتینوپاتی دیابتی، یکی از عوارض خطرناک دیابت می‌باشد که می‌تواند منجر‌به نابینایی گردد. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع و عوامل مرتبط با رتینوپاتی دیابتی در مراجعان به واحد دیابت شاهرود می‌باشد.مواد و روش‌ها: برای 625 نفر از مراجعین به مرکز دیابت شاهرود از سال 1378 لغایت 1388، معاینه کامل عمومی و تخصصی چشم‌پزشکی انجام ‌شد. نتایج: میانگین سنی واحدهای پژوهش 7/11± 9/47 سال بود. میانگین مدت‌زمان ابتلا به دیابت 8/53± 5/48 ماه بود. در فوندوسکوپی انجام‌شده 442 نفر (7/70%) وضعیت طبیعی و 183 نفر (3/29%) رتینوپاتی دیابتی داشتند که 4/23% از نوع غیر‌پرولیفراتیو و 9/5% از نوع پرولیفراتیو بود. رابطه معناداری بین رتینوپاتی دیابتی با سن بیمار (005/0p < )، دیابت نوع دو (003/0p < )، مدت‌زمان ابتلا به دیابت (003/0p < ) و مقدار قند خون ناشتا (008/0p < ) وجود داشت، ولی رابطه آماری معناداری بین جنس (621/0=p) و نوع داروی ضدّقند مصرفی (586/0=p) با رتینوپاتی دیابتی یافت ‌نشد.نتیجه‌گیری: با تشخیص زودرس دیابت و کنترل عوامل تسریع‌کننده ابتلا به رتینوپاتی دیابتی و درمان‌های موثر و به‌موقع، می‌توان پیشرفت بیماری را در این افرد کاهش ‌داد.