راهبردهای کنترل فکر و بازداری پاسخ در افراد مبتلا به اختلال استرس حاد و افراد بهنجار

مقدمه: اختلال استرس حاد با نشانه‌های تجزیه‌ای، تجربه مجدد، اجتناب و برانگیختگی بیش‌ازحد مشخص می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای کنترل فکر و بازداری پاسخ در بیماران مبتلا به اختلال استرس حاد و افراد بهنجار است. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مقایسه‌ای است. نمونه این پژوهش 40 بیمار مبتلا به اختلال استرس حاد و 40 فرد بهنجار ساکن در استان مازندران بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه تشخیصی جامع بین‌المللی، پرسش‌نامه‌ راهبردهای کنترل فکر، آزمون استروپ و مقیاس ضربه رویداد- تجدید‌نظر شده استفاده شد.نتایج: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که میانگین نمرات راهبردهای کنترل فکر (7/94) و بازداری پاسخ (6/12) در افراد مبتلا به اختلال استرس حاد، از افراد بهنجار (5/50 و 8/3) به‌طور معناداری بیشتر است. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که راهبردهای کنترل فکر و بازداری پاسخ 75% از واریانس علایم اختلال استرس حاد را در افراد مبتلا به این اختلال به‌طور معناداری تبیین می‌کنند. نتیجه‌گیری: این یافته‌ها بیان‌ می‌کنند که بیماران مبتلا به استرس حاد، راهبردهای کنترل فکر ناکارآمد‌تر و بازداری پاسخ بیشتری دارند. همچنین این یافته‌ها تلویحات مهمی در‌زمینه پیشگیری، آسیب‌شناسی روانی و درمان این بیماران دارند.