بررسی رابطه کفایت دیالیز با دز اریتروپوییتین مکمل تجویزشده در بیماران همودیالیزی

مقدمه: این تحقیق با هدف تعیین رابطه کفایت دیالیز با دز اریتروپوییتین مکمل تجویز شده در بیماران تحت درمان با همودیالیز شهرستان شاهرود انجام شده است.مواد و روش ها: نمونه های پژوهش شامل 54 بیمار تحت درمان با همودیالیز در شهرستان شاهرود بودند. معیار ورود نمونه شامل درمان با همودیالیز به مدت 6 ماه، درمان با اریتروپوییتین زیر جلدی حداقل برای 4 ماه، فریتین پلاسمای بیش تر از 100 نانوگرم در میلی لیتر و هماتوکریت هدف 30% برای مدت 3 ماه بود. برای بررسی کفایت دیالیز انجام شده ضریب kt/v برای بیماران محاسبه شده است.نتایج: در این مطالعه 30 نفر (6/55%) بیماران مذکر و 24 نفر (4/44%) مونث بودند. 4/70% بیماران (38 نفر) دارای ضریب kt/v کم تر از 2/1 و 6/29% (16 نفر) دارای ضریب kt/v بیش تر از 2/1 بودند. آزمون آماری t مستقل نشان دهنده عدم وجود اختلاف معنادار بین میزان آهن، فریتین، هموگلوبین و هماتوکریت در بیماران با kt/v کم تر و بیش تر از 2/1 بود، اما بین میزان تزریق اریتروپوییتین و ضریب kt/v ارتباط معناداری مشاهده گردید، به طوری که میانگین تزریق ماهانه اریتروپوییتین در بیماران با 2/1 < kt/v کم تر از میانگین آن در بیماران با 2/1 > kt/v بود.نتیجه گیری: یافته های حاصل از این پژوهش و سایر پژوهش ها در زمینه تجویز اریتروپوییتین در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تحت درمان با دیالیز مبین آن است که انجام دیالیز کافی (kt/v بیش تر از 2/1) می تواند ضمن کاهش نیاز بیماران به اریتروپوییتین مکمل و هزینه های ناشی از آن، سبب کاهش عوارض احتمالی این دارو نیز گردد.واژه های کلیدی: ضریب kt/v، اریتروپوییتین، همودیالیز.