محاسبه شاخص های حیاتی قلبی- عروقی افراد ایرانی با استفاده از معادلات مرجع

مقدمه: افراد طبیعی اشخاصی هستند که هیچ گونه علایم بیماری قلبی- عروقی ندارند. این افراد معمولاً دارای مقادیر طبیعی هر کدام از شاخص-های حیاتی قلبی، ریوی می باشند که تحت تاثیر متغیرهایی مانند سن، جنس، قد و ژنتیک قرار می گیرند. هدف از این تحقیق تعیین اندازه های فیزیولوژیک شاخص های قلبی- عروقی در جمعیت طبیعی ایران و به دست آوردن معادلات مرجع برای این گروه بود.مواد و روش ها: افراد نمونه از شهرهای مختلف انتخاب شده و پس از اطمینان از سلامت آن ها در آزمایشگاه شاخص های حیاتی- قلبی شامل، ضربان قلب، فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و فشار نبض با شیوه های استاندارد و رعایت اخلاق پزشکی در جنس های زن و مرد به-طور جداگانه اندازه گیری شد. شرایط آزمایشگاه برای همه افراد یکسان و در حالت نشسته و پس از استراحت بوده است.نتایج: نتایج حاصل از این اندازه گیری ها در گروه های سنی مختلف و به تفکیک زن و مرد تعیین شد. پس از تعیین میانگین برای گروه های سنی و با استفاده از روش رگرسیون، معادلات مرجع برای هر کدام از شاخص های حیاتی مورد نظر به شرح زیر به دست آمد:(قد) 132/0 - (سن) 086/0 - 791/101 = ضربان قلب(وزن) 15/0 + (جنس) 653/2 + (سن) 129/0 + 068/59 = فشار دیاستولی(وزن) 163/0 + (جنس) 293/4 + (قد) 64/0 + (سن) 454/0 + 078/82 = فشار سیستولی(جنس) 451/1 + (قد) 097/0 + (سن) 235/0 + 712/18 = فشار نبضنتیجه گیری: با توجه به معادلات مرجع به دست آمده برای جمعیت سالم ایران، می توان با در دست داشتن خصوصیات فرد مانند قد، وزن و سن، هر کدام از شاخص های حیاتی- قلبی را برای وی محاسبه و پیش بینی نمود. به عبارت دیگر میزان متوسط استانداردی را که برای فرد قابل تصور است به دست می دهد، لذا این مقادیر مبنای مقایسه ای برای طبیعی یا غیرطبیعی بودن شاخص های اندازه گیری شده در فرد است.واژه‌های کلیدی: شاخص های حیاتی، معادلات مرجع، جمعیت طبیعی