تاثیر روان درمانی راه حل محور بر رضایت زناشویی در زوج های هر دو شاغل

مقدمه: درمان راه حل محور یکی از انواع درمان های کوتاه مدت است که بر یافتن راه حل ها توسط مراجع با کمک درمان گر تاکید دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر روان درمانی راه حل محور بر رضایت زناشویی زوج های هردو شاغل صورت گرفته است.مواد و روش ها: در این پژوهش از بین زوجین فرهنگی هر دو شاغل که حاضر به همکاری بودند پس از شرکت در پیش آزمون، 24 زوج انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند که گروه آزمایش 7 جلسه تحت درمان قرار گرفت. ابزار پژوهش عبارت است از پرسش نامه ی رضایت زناشویی فرم تجدید نظر شده msi-r که توسط اشنایدر ساخته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از روش های آمار توصیفی از آزمون تحلیل واریانس کرت های خرد شده استفاده شده است.نتایج: متغیر های مورد نظر (پرخاشگری- زمان با هم بودن- توافق درباره مسایل مالی– رضایت جنسی) با توجه به آزمون تحلیل واریانس کرت-های تقسیم شده و 01/0 > p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که در هر چهار متغیر تفاوت معنی داری در سطوح مختلف متغیر های آزمون (پیش آزمون– پس آزمون) مشاهده شد .نتیجه گیری: از نتایج چنین به نظر می رسد که روان درمانی راه حل محور می تواند پرخاشگری و مشکلات جنسی زوج ها را کاهش داده و باعث بهبود زمان با هم بودن و توافق درباره مسایل مالی آن ها شود.واژه های کلیدی: روان درمانی راه حل محور، رضایت زناشویی، زوج های هردو شاغل