بررسی اپیدمیولوژیک موارد خودآزاری عمدی (مسمومیت) در شهرستان شاهـرود

مقدمه: خودکشی اصلی‌ترین اورژانس روانپزشکی و یکی از بزرگترین معضلات بشری است، لذا مطالعه حاضر به بررسی خصوصیات اقدام-کنندگان به خودآزاری عمدی (مسمومیت ها)، مواد و داروهایی که مورد استفاده آن‌ها قرار گرفته و برخی عوامل همراه با آن می پردازد.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 383 بیمار اقدام کننده به خود آزاری عمدی از نوع مسمومیت مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود از تیر ماه سال 81 تا پایان خرداد سال 82 انجام شد. داده ها از طریق پرسش‌نامه های طراحی شده و انجام مصاحبه با بیمار و بستگان او گرد آوری و با استفاده از نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در طول یک سال، تعداد 383 نفر (163 نفر مرد و 220 نفر زن) مورد بررسی قرار گرفتند که گروه سنی 30-15 سال بیشترین فراوانی را (4/80%) به خود اختصاص دادند. 9/61% آن‌ها مجرد و اکثریت آن‌ها (8/48%) تحصیلات زیر دیپلم داشته و 5/88% موارد اقدام به خود آزاری را شهرنشین ها انجام داده بودند، بیشترین موارد اقدام به خود آزاری، با استفاده از داروهای شیمیایی (341) نفر انجام شده که بنزودیازپینها (26%) شایعترین گروه دارویی مورد استفاده بود.نتیجه‌‌‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اقدام به خودکشی در گروه جوانان و مجردین قابل توجه بوده و اقدامات حفاظتی می‌تواند در اولویت اول، به بررسی مشکلات این گروه ها اختصاص یابد. همچنین از مهم‌ترین مباحث بالینی، توجه به عوامل خطر خودکشی و درمان موارد خود آزاری عمدی جهت جلوگیری از تکرار آن می‌باشد. واژه‌‌‌های کلیدی: اقدام به خودکشی، خود آزاری عمدی، مسمومیت، شاهرود.