بررسی اپیدمیولوژیک حوادث در کارگران صنعت ساختمان سازی شهر کرمان

مقدمه: حوادث به عنوان یکی از مهم ترین دلایل معلولیت ها و مرگ در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته شناخته شده است. در میان مشاغل و فعالیت های مختلف، صنعت ساختمان سازی یکی از خطرناک ترین صنایع در جهان است که میزان خطرات و زیان های ناشی از آن تا حدی ناشناخته باقی مانده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اپیدمیولوژی حوادث ساختمان سازی در شهر کرمان می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تمام کارگران ساختمانی (153 نفر) که طی سال های 1385 تا 1387 در شهر کرمان دچار حادثه شغلی شده اند، مورد بررسی قرار گرفته اند. اطلاعات این پژوهش از طریق پرسش نامه جمع آوری و داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری spss با استفاده از آزمون های کای- دو و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شده است.نتایج: میانگین سنی افراد حادثه دیده 32 سال (حداقل 16 سال و حداکثر 70 سال) بود که بیش ترین میزان حوادث (55/73%) در گروه سنی 16-36 سال رخ داده است. به طور کلی 3/16 درصد (25 مورد) از حوادث منجر به مرگ شده است و 8/77% از حوادث در افرادی رخ داده است که دارای تحصیلات راهنمایی و کم تر بوده اند. بین سه متغیر سال، فصل و شیفت رخ داد حادثه با نتیجه حادثه (مردن/زنده ماندن) ارتباط آماری معنادار وجود دارد اما بین وضعیت بیمه هر فرد با نتیجه حادثه ارتباط معناداری مشاهده نشده است (08/0=p).نتیجه گیری: در ایران ارتباط قوی میان دلایل و نتایج حوادث وجود دارد، لذا این مطالعه پیشنهاد بررسی بیش تر با هدف تغییر در روند موجود را جهت پیشگیری از حوادث در آینده ارایه می نماید.واژه های کلیدی: حوادث، اپیدمیولوژی، کارگران ساختمانی، کرمان.