تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر مقاومت به انسولین، ترکیب بدن و توان هوازی دختران دانشجوی دارای اضافه وزن

مقدمه: شیوع چاقی به‌عنوان یک مشکل بهداشتی در سراسر جهان شناخته شده است و به موازات آن، بیماری‌های مرتبط با چاقی، از جمله مقاومت به انسولین، سندرم متابولیک، دیابت نوع 2، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی عروقی نیز شیوع یافته است. در این مطالعه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر مقاومت به انسولین، ترکیب بدن و آمادگی قلبی تنفسی زنان دارای اضافه وزن بررسی شد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 21 زن دارای اضافه وزن سالم با دامنه سنی 20 تا 30 سال به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند و به مدت هشت هفته به انجام تمرین هوازی پرداختند. برنامه تمرین هوازی شامل هشت هفته با تواتر پنج جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره‌ای بود. گلوکز و انسولین ناشتا، homa-ir، شاخص‌های تن‌سنجی و حداکثر اکسیژن مصرفی قبل و بعد از هشت هفته اندازه‌گیری شد.نتایج: کاهش معنی‌دار وزن (0.048=p) و شاخص توده بدن (0.002=p)، از طرفی افزایش معنی‌دار حداکثر اکسیژن مصرفی (0.000=p) در گروه تجربی مشاهده شد. اما این تغییرات در گروه کنترل معنی‌دار نبود. تنها تفاوت میانگین‌های وزن (0.003=p) و شاخص توده بدن (0.025=p) بین دو گروه معنی‌داری بود.نتیجه‌گیری: تمرین هوازی در دختران دارای اضافه وزن تاثیرات مفیدی بر وزن و نمایه توده بدن دارد. با این حال، این مداخلات می‌توانند به‌منظور کمک به پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مزمن در افراد چاق و دارای اضافه وزن موثر باشد.