ارزیابی تاثیر امواج 2100 مگاهرتز گسیل شده از نسل سوم تلفن‌های همراه بر ایجاد استرس اکسیداتیو و جذب ریوی 99mtc-mibi در ریه موش صحرایی نر

مقدمه: رادیوداروی 99mtc-mibi در اسکن‌های قلبی به‌طور اختصاصی در قلب تجمع می‌یابد ولی جذب قابل توجهی نیز در ریه دارد. افزایش جذب ریوی ممکن است باعث تغییر جذب قلبی شود و با‌توجه به مجاورت قلب با ریه در کیفیت تصویر اسکن شده موثر است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی میزان تجمع ریوی رادیوداروی 99mtc-mibi در اثر تابش امواج 2100 مگاهرتز تلفن همراه می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار پس از تزریق وریدی رادیوداروی 99mtc-mibi، در قفس قرار گرفته و گروه‌های آزمون به‌وسیله گوشی تعبیه شده در زیر قفس، به‌مدت (15 و 30) دقیقه تحت تابش امواج 2100 مگاهرتز قرار گرفتند. برای گروه‌های شاهد تلفن همراه در حالت standby قرار داشت. اکتیویته ریه توسط دزکالیبراتور و وزن ریه به‌وسیله ترازوی دیجیتال اندازه‌گیری شد و مقادیر سرمی mda و catalase با تکنیک الایزا مورد سنجش قرار گرفت.نتایج: تابش امواج 2100 مگاهرتز به مدت 15 و 30 دقیقه، به‌طور معنی‌داری جذب ریوی 99mtc-mibi را افزایش داده و باعث ایجاد روند کاهشی معنی‌دار تغییرات اکتیویته ویژه ریه با زمان می‌شود ولی هیچ تغییر قابل توجهی در سطح استرس اکسیدایتو ایجاد نمی‌کند.نتیجه‌گیری: چنانچه فردی به‌منظور تهیه اسکن قلب مورد تزریق رادیوداروی 99mtc-mibi قرار گیرد و در فاصله زمانی تزریق تا تهیه اسکن تحت تابش امواج 2100 مگاهرتز تلفن همراه قرار داشته باشد به‌علت افزایش جذب رادیودارو در ریه ممکن است اسکن قلبی دچار آرتیفکت شود و تشخیص بیماری به درستی صورت نگیرد.