بررسی میزان آلودگی انگلی کبد شترهای کشتار شده در شاهرود در سال 1394

مقدمه: با‌توجه به شرایط آب و هوایی ایران، شتر می‌تواند به‌عنوان منبع پروتئینی ارزشمندی در آب و هوای کویری در نظر گرفته شود. آلودگی‌های انگلی از شایع‌ترین امراض دامی بوده که علاوه‌بر زیان‌ها و مخاطرات بهداشتی، خسارات اقتصادی فراوانی را به‌دنبال دارد. اجرای این پروژه با هدف شناسایی انگل‌های شایع در کبد شتر صورت گرفته تا با کمک به اجرای برنامه مبارزه علیه بیماری‌های انگلی بتوان اقدام موثری در کاهش این‌گونه بیماری‌ها نمود.مواد و روش‌ها: این پروژه از فروردین سال 94 تا پایان مهرماه 94 صورت گرفته است، جهت تخمین میزان آلودگی انگلی کبدهای شتر، تعداد 94 نمونه از کبد شترهای کشتار شده در کشتارگاه شاهرود گرفته و نمونه‌ها پس از برش و خرد کردن به‌صورت قطعات دو تا سه سانتی‌متری جمع‌آوری و پس از شناورسازی و الک کردن، میزان آلودگی آن محاسبه گردید.نتایج: شایع‌ترین علت ضبط کبد در تعداد 94 نفر شتر کشتار شده، کیست هیداتیک می‌باشد که با 7.45 درصد بیشترین آلودگی را به خود اختصاص داده است. در رتبه بعدی، فاسیولا با فراوانی 1.06 درصد قرار داشت اما هیچ‌گونه آلودگی انگلی دیکروسلیوم مشاهده نگردید. ضمناً باتوجه به بررسی صورت گرفته، صددرصد شترانی که به کیست کبدی آلوده بودند دارای آلودگی انگلی ریوی نیز بودند.نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که شیوع آلودگی کبدهای شتر کشتار شده در شاهرود به انگل‌های فوق قابل توجه می‌باشد که این مساله علاوه‌بر تحمیل زیان‌های اقتصادی ناشی از ضبط اندام آلوده، نشان‌دهنده وجود زمینه خطرات بهداشتی برای مصرف‌کنندگان منطقه می‌باشد. لذا با‌توجه به چرخه زندگی و انتقال این انگل‌ها، به‌کارگیری روش‌های پیشگیری بیماری با کمک سازمان دامپزشکی و اقدامات بهداشتی و کنترلی مناسب را طلب می‌نماید. همچنین با‌توجه به مخاطرات بهداشتی آلودگی انگلی و آلودگی قابل توجه شترها به انگل‌های بررسی شده، به‌کارگیری روش‌های پیشگیری بیماری با کمک شترداران و سازمان دامپزشکی ضروری می‌باشد.