بررسی تاثیر آموزش همتا بر خودکارآمدی دیابتی بیماران دیابتی نوع 2: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

مقدمه: توجه به ابعاد روانشناختی بیماران دیابتی، به‌ویژه خودکارآمدی آنها مهم بوده و می‌تواند در روند درمان این بیماران بسیار مفید باشد. آموزش به این بیماران ضروری بوده و آموزش همتا در تسهیل نمودن و ایجاد محیطی برای یادگیری تاثیر بسیار دارد. این مطالعه با هدف تاثیر آموزش همتا بر خودکارآمدی بیماران دیابتی انجام شد. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، 70 بیمار دیابتی نوع 2 که دارای ویژگی‌های شرکت در پژوهش بودند، در بیمارستان فیروزگر با نمونه‌گیری آسان وارد مطالعه شده و سپس تخصیص بیماران به دو گروه به‌روش تخصیص تصادفی بلوکی انجام شد. بیماران گروه مداخله توسط همتایانی که آموزش دیده بودند، طی دو جلسه تحت آموزش قرار گرفته، اما بیماران گروه کنترل فقط آموزش روتین بخش را دریافت نمودند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی در مدیریت دیابت بود. خودکارآمدی بیماران قبل از آموزش و 2 ماه بعد از آموزش سنجیده شد. اطلاعات جمع‌آوری شده با کمک نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین خودکارآمدی دیابتی در هر دو گروه در روز بستری اختلاف آماری معناداری نداشتند (0.2=p). اما میانگین خودکارآمدی دیابتی بیماران گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در دو ماه بعد از آموزش تفاوت معنی‌داری داشت (p<0.001). نتیجه‌گیری: با‌توجه به یافته‌های این پژوهش به‌نظر می‌رسد، آموزش همتا برای بیماران دیابتی روشی موثر در جهت افزایش خودکارآمدی دیابتی بیماران می‌باشد. لذا توصیه می‌شود جهت آموزش بیماران، از این رویکرد آموزشی در بخش‌های بستری استفاده شود.