رابطه علی ویژگی‌های شخصیتی و رشد پس از سانحه، با میانجی‌گری تنظیم شناختی- هیجانی در بیماران مبتلا‌به هپاتیت b

مقدمه: رشد پس از سانحه بعد از سوانحی مانند بیماری‌های مزمن در برخی از افراد به‌وجود می‌آید که عوامل مختلف روانشناختی می‌توانند در شکل‌گیری آن تاثیر داشته باشند. لذا از آنجا که رشد پس از سانحه در بیماری هپاتیت b تاکنون مورد مطالعه قرار نگرفته است، این پژوهش با هدف بررسی رابطه علی ویژگی‌های شخصیتی و رشد پس از سانحه با میانجی‌گری تنظیم شناختی- هیجانی در بیماران مبتلا‌به هپاتیت b تدوین گردید. مواد و روش‌ها: جامعه آماری این پژوهش شامل بیماران مبتلا‌به هپاتیت b در مرکز تحقیقات هپاتیت بیمارستان نمازی شیراز بود. 165 بیمار مبتلا‌به هپاتیت b (95 زن و 70 مرد) به‌طور تصادفی انتخاب شدند و از پرسشنامه‌های شخصیتی کلونینجر، پرسشنامه تنظیم شناختی- هیجانی گارنفسکی و پرسشنامه رشد پس از سانحه تدسچی استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss و amos و تحلیل مسیر استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که ویژگی‌های شخصیتی وابستگی به پاداش، تعالی‌بخشی خود، خودراهبری، همکاری، پشتکار و تنظیم شناختی- هیجانی اثر مستقیم و معناداری بر رشد پس از سانحه دارند که ضریب beta مربوط‌به این متغیرها به‌ترتیب شامل 082/0، 074/0، 064/0، 451/0، 081/0 و 380/0 می‌باشد. همچنین نتایج نشان داد که نوجویی، آسیب پرهیزی، وابستگی به پاداش و همکاری از طریق تنظیم شناختی- هیجانی بر رشد پس از سانحه اثر دارد که ضریب betaمربوط‌به این متغیرها به‌ترتیب شامل 084/0-، 067/0-، 086/0، 141/0 می‌باشد.نتیجه‌گیری: ویژگی‌های شخصیتی علاوه بر اثر مستقیم بر رشد پس از سانحه، از طریق تنظیم شناختی- هیجانی نیز به‌طور غیرمستقیم بر رشد پس از سانحه تاثیر دارد.