اثر بخشی مداخله‌ی شناختی – رفتاری گروهی کوتاه مدت بر کیفیت زندگی و ادراک از بیماری، بیماران دیابتی نوع دو

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی مداخله ی شناختیرفتاری گروهی کوتاه مدت (cbgichd) بر کیفیت زندگی و ادراک از بیماری، بیماران دیابتی نوع دو بود.روش ها: 28 بیمار دیابتی نوع دو که عضو انجمن دیابت ایران هستند، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور جایگزینی تصادفی در گروه آزمایش (14= n) (با یک برنامه ی مداخله ی 12 هفته ای شناختی رفتاری گروهی) و کنترل (14= n) (تنها مراقبت معمول را دریافت کردند)، گمارده شدند. کیفیت زندگی و ادراک بیماری توسط مقیاس کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه ی ادارک بیماری، قبل از مداخله و بلافاصله بعد از مداخله مورد اندازه گیری قرار گرفت. داده ها با کمک نرم افزار spss نسخه ی 19، آمار توصیفی، تحلیل کواریانس تحلیل گردیدند.یافته ها: گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری در کیفیت زندگی و ادراک بیماری در پس آزمون نشان داد (5% > p ). علاوه براین، مداخله در خرده مقیاس های کیفیت زندگی به غیر از بعد محیط معنی دار بود (5% zwj; p lt;).نتیجه گیری: تحلیل کواریانس نشان می دهد که chd ndash; cbgi می تواند منجر به افزایش کیفیت زندگی و ادراک بیماری بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شود. تحقیقات بعدی با دوره های طولانی مدت پیگیری به منظور حصول اطمینان از تداوم اثربخشی پیشنهاد می گردد.