تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر بیان اینترلوکین-6 و rcan-1 در عضله اسکلتی موشهای صحرایی دیابتی شده با استروپتوزوسین

مقدمه: مایوکاین های آزاد شده از عضله اسکلتی دارای نقش های متعدد متابولیکی و هایپرتروفیکی می باشند. از سویی دیگر یکی از مسیرهای پیشنهادی برای اعمال اثرات ورزش در بیماری های متابولیک مسیر سیگنالینگ کالسی نورین بوده است. با توجه به ارتباط مایوکاین اینترلوکین6 (il-6) و کالسی نورین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات تمرین مقاومتی بر میزان بیان mrna مایوکاین il-6 و تنظیم کننده کالسی نورین 1 (rcan-1) به عنوان شاخص فعالیت کالسی نورین در عضله اسکلتی در موش های صحرایی دیابتی بود.روش ها: 32 سر موش صحرایی به صورت تصادفی به گروه های کنترل سالم، تمرین سالم، دیابتی کنترل و دیابتی تمرین تقسیم شدند. دیابت از طریق تزریق استروپتوزوسین (stz) القا شد. گروه های تمرین 17 جلسه تمرین مقاومتی فزاینده را اجرا کردند. میزان بیان mrna il-6 و rcan-1 عضله نعلی با روش realtime pcr اندازه گیری شد. از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه برای تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معناداری 05/0>p در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان دهنده افزایش بیان mrna rcan-1 در اثر تمرین ورزشی در گروه های تمرینی بود (05/0>p). دیابت باعث کاهش بیان rcan1 در گروه های دیابتی گشته است (001/0>p). همچنین تمرین مقاومتی بیان مایوکاین il6 را در عضله اسکلتی افزایش داده است (08/0=p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد می توان به اثرات تعدیلی تمرینات ورزشی مقاومتی در بیان و فعال سازی مسیر کالسی نورین در نمونه های دیابتی و افزایش هم زمان در بیان مایوکاین il-6 اشاره کرد. به نظر می رسد فعال سازی این مسیر به دنبال تمرینات مقاومتی می تواند در حفظ توده عضلانی در دیابت موثر باشد.