آدیپونکتین و اختلال عملکرد اندوتلیالی ارزیابی شده توسط اتساع حاصل از جریان خون در بیماران مبتلا به دیابت

مقدمه: هدف مطالعه بررسی ارتباط بین سطوح آدیپونکتین و اتساع حاصل از جریان خون (fmd flow mediated dilation): ( در مبتلایان به دیابت بود.روش‌ها: در این مطالعه 120 بیمار( میانگین سنی: 3/8±7/53) مبتلا به دیابت (میانگین طول مدت ابتلا6/6 ± 8/8 و دامنه36 1 سال) به عنوان گروه مورد انتخاب شده و با 150 شرکت کننده سالم(میانگین سنی 4/7±7/44) به عنوان گروه شاهد مقایسه شدند. مشخصات دموگرافیک این دو گروه شامل سن، جنس، وضعیت اقتصادی، افزایش فشار خون، قند خون ناشتا (fbs) ، شاخص توده بدنی (bmi)، طول مدت ابتلا به دیابت و نیز آدیپونکتین و (fmd)مورد ارزیابی قرار گرفت. مدل رگرسیون خطی با انتخاب آدیپونکتین یا درصد fmd به عنوان متغیر وابسته ایجاد شد.یافته ها: همبستگی معنی داری بین fmd و آدیپونکتین در مبتلایان به دیابت )7/0(p= ، غیر مبتلایان (62/0=p) و کل جمعیت مطالعه (40/0=p) حتی با تعدیل آن در گروه‌ها به عنوان متغیر مداخله گر (61/0‌=p) وجود نداشت. دیابت به طور مستقل با کاهش سطح پلاسمایی آدیپونکتین (000/0=p ، 43/0β = (standardized و fmd مختل شده براکیال ارتباط داشت (001/0=p ، 35/0β = (standardized. ارتباط معنی داری بین fmd براکیال و آدیپونکتین در بین گروه مبتلایان به دیابت (p=0/49) و کل جمعیت مورد مطالعه (41/0‌=p) وجود نداشت. نتیجه گیری: دیابت ملیتوس نوع 2 به طور مستقل با کاهش سطح آدیپونکتین پلاسما و اختلال fmd براکیال ارتباط دارد. fmd براکیال و آدیپونکتین در مبتلایان به دیابت با یکدیگر همبستگی نشان نداده و ممکن است در فرایند آتروسکلروز و گسترش آن به سمت بیماری های قلبی – عروقی cvd به طور مجزا و مستقل عمل نمایند.