>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی تاثیر مکمل یاری روی بر سطح لپتین سرمی و شاخص‌های تن سنجی در افراد چاق: کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسویه کور  
   
نویسنده پیاهو لاله ,مبصری مجید ,استاد رحیمی علیرضا ,خواجه بیشک یاسر ,اصغری جعفرآبادی محمد
منبع ديابت و متابوليسم ايران - 1392 - دوره : 12 - شماره : 6 - صفحه:555 -563
چکیده    مقدمه: چاقی عامل خطر بسیاری از بیماری‌های مزمن، از اختلالات هورمونی تاثیر می‌پذیرد. لپتین هورمون‌ مترشحه از بافت چربی، در تنظیم اشتها و مصرف انرژی نقش دارد، اما در افراد چاق به‌ دلیل کاهش حساسیت گیرنده‌های آن، مقاومت لپتینی نمایان می‌شود. کمبود ریز مغذی‌ها از جمله عنصر روی در افراد چاق گزارش شده است. بین غلظت پایین روی و سطوح بالای لپتین در افراد چاق ارتباط وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مکمل یاری روی بر سطوح لپتین و شاخص‌های تن سنجی در افراد چاق انجام شد. روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی60 فرد چاق با نمایه توده بدنی (kg/m2) 30 و بالا به مدت یک ماه انجام شد. افراد حائز شرایط به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم و به ترتیب روزانه30 میلی‌گرم قرص روی و 30 میلی‌گرم نشاسته دریافت کردند. از آزمون تی زوجی و تحلیل کوواریانس به ترتیب برای مقایسه قبل و بعد و مقایسه میانگین متغیرها بعد از انجام مداخله با تعدیل روی اندازه‌گیری‌‌های پایه ستفاده شد. یافته‌ها: غلظت لپیتن و روی سرم در افراد گروه مداخله افزایش معنی داری نشان داد، ]به ترتیب (ابتدا: 2/17±8/35 انتها: 6/18±2/48) و (ابتدا: 9/19±67 انتها: 1/23±1/74)[، در حالی‌که این نتایج برای افراد گروه کنترل معنی‌دار نبود. وزن، نمایه توده بدنی (bmi) و دور کمر در گروه مداخله در پایان مطالعه کاهش معنی‌داری داشت (05/0 p<). نتیجه‌گیری: مکمل روی تاثیر مثبتی در افزایش غلظت لپتین و روی سرمی و کاهش شاخص‌های تن سنجی داشت. انجام مطالعات با مدت زمان بیشتر پیشنهاد می‌گردد.
کلیدواژه افراد چاق ,مکمل‌یاری روی ,لپتین ,شاخص‌های تن سنجی
آدرس دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات علوم تغذیه، دانشکده تغذیه, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات علوم تغذیه، دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات علوم تغذیه، دانشکده تغذیه, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات علوم تغذیه، دانشکده تغذیه, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات آموزش علوم پزشکی ، دانشکده تغذیه, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved