ارتباط چاقی شکمی با غلظت سرمی پروتئین واکنشگر C، اینترلوکین-6 و هموسیستئین در جمعیت بزرگسالان تهرانی: مطالعه قند و لیپید تهران

مقدمه: هدف این مطالعه بررسی ارتباط فاکتور های التهابی از جمله پروتئین واکنشگر (hs-crp) c، اینترلوکین6(il-6) و هموسیستئین (hcy) با متغیرهای چاقی در بزرگسالان مطالعه قند و لیپید تهران (tlgs) می‌باشد. روش‌ها: در مطالعه مقطعی کنونی، 352 فرد (132مرد و220 زن) بالای 19 سال از جمعیت tlgs به صورت تصادفی انتخاب و بر اساس اندازه دور کمر گروه بندی شدند، سطح سرمی فاکتورهای التهابی به روش الایزا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: از میان 352 فرد شرکت کننده با متوسط سنی 1/16±1/46 سال، حدود(5/56%) 199 نفر مبتلا به چاقی شکمی بودند. غلظت سرمی hs-crp و il-6در افراد با چاقی شکمی بیشتر بود (001/0>p نانوگرم در میلی لیتر 3/4±8/577 در مقابل 3/3±1/1507)(001/0>p پیکوگرم در میلی لیتر 8/3±9/1 در مقابل 3/3±6/3). در این گروه، مناسب‌ترین پیش‌گویی کننده بر اساس شاخص r2 تعدیل شده برای hs-crp، il-6 و hcy به ترتیب دور کمر، دورکمر /قد (whtr) و دور مچ بود. در گروه نرمال، دور باسن و whtr بهترین پیش‌گویی کننده برایhcy و hs-crp بودند. ارتباط معنی داری بین il-6 و متغیرهای چاقی شکمی جود نداشت لذا پیش‌گویی کننده‌ای برای آن تعیین نگردید. نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه، چاقی با افزایش میزان فاکتورهای التهابی ارتباط دارد و در افراد مبتلا به چاقی شکمی، اندازه دور مچ، دور کمر و whtr مناسب‌ترین پیش‌گویی کننده برای hcy، hs-crp و il-6 هستند.