نقش مداخله بهترین خود ممکن (bps) در افزایش میزان خوش بینی افراد مبتلا به دیابت ملیتوس نوع دو

مقدمه: خوش‌بینی سرشتی، به‌عنوان انتظار پیامدهای خوب در آینده است و می‌تواند نقش محافظتی در تعدیل تغییرات نورواندوکرینی ناشی از استرس در افراد مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشد. bpsنمونه‌ای از مداخلات روان‌شناسی مثبت‌نگر است که از طریق نوشتن و تصور کردن به روش بهترین خود ممکن، موجب افزایش خوش‌بینی به‌صورت انتظار پیامدهای مطلوب می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر خوش‌بینی بر روی کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت نوع دو است. روش‌ها: نمونه‌ی مورد پژوهش شامل 60 نفر از مبتلایان به دیابت (30 نفرگروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) مراجعه کننده به کلینیک دیابت پژوهشگاه غدد دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیده‌اند. ابزارهای پژوهش شامل: مقیاس جهت‌گیری زندگی (r-lot) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (pans)، که قبل از آموزش bps و دو هفته بعد از آموزش bps توسط آزمودنی‌ها پر گردیده است. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها به روش تحلیل کواریانس نشان داد، آموزش bps (بهترین خود ممکن) منجر افزایش خوش‌بینی بیماران دیابت نوع دو در گروه آزمایش شده است. آموزش یا مداخله bps در این تحقیق، میانگین نمرات پس آزمون را به‌طور معناداری نسبت به میانگین نمرات پیش آزمون گروه آزمایش و نسبت به میانگین پس آزمون گروه کنترل افزایش داده استنتیجه‌گیری: یافته‌ها نشانگر تاثیر آموزش روش bps در افزایش خوش‌بینی آزمودنی‌ها است.

THE ROLE OF BEST POSSIBLE SELF (BPS) INTERVENTION ON INCREASING OF OPTIMISM IN PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES

Background: Dispositional optimism is the expectation of positive outcomes in the future, and it can have a moderating effect on the neuroendocrinal changes resulting from stress in patients with type2 diabetes. Best Possible Self (BPS) is a PositivePsychology intervention which attempts to increase optimism by encouraging the patient to imagine and write about desirable outcomes.The purpose of this study is to investigate the effect of optimism on glycemic control in type 2 diabetic patients. Methods: The study sample included 60 individuals (30 in the control group and 30 in the experimental group). Every participant was a patient of Endocrinology Clinic of Tehran University of Medical Sciences. The participants were chosen through simple random sampling. Study materials included the Revised Life Orientation Test (RLOT) and the Positive and Negative Affect Scale (PANAS). These questionnaires were administered before the intervention and then again two weeks later.Results: The Analysis of Covariance (ANCOVA) method was used to determine the effectiveness of intervention.Conclusion: Results suggest that BPS intervention increases optimism in patients with type 2 diabetes.