اثر شدت تمرینات تناوبی بر pgc-1α عضله‌ی اسکلتی و مقاومت به انسولین در رت‌های نر دیابتی نوع دو

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسه‌ی آثار 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و متوسط بر سطوح پروتئینی pgc-1α عضله‌ی اسکلتی رت‌های نر دیابتی نوع دو بود.روش‌ها: تعداد 40 سر رت نر به‌مدت 10 هفته تحت رژیم غذای پر چرب (hfd) (تعداد 32 سر) و رژیم غذای استاندارد (c) (تعداد 8 سر) کنترل قرار گرفتند. پس از القاء دیابت نوع دو از طریق stz، 8 سر رت دیابتی (d) و 8 سر رت گروه c کشته شدند و 24 سر رت باقیمانده به‌طور تصادفی به 3 گروه کنترل دیابتی (dc)، تمرین تناوبی با شدت متوسط (miit) و تمرین تناوبی با شدت بالا (hiit) تقسیم شدند. برنامه‌ی miit شامل 13 وهله‌ فعالیت چهار دقیقه‌ای با شدت 70-65 درصد vo2max و برنامه‌ی hiit شامل اجرای 10 وهله‌ فعالیت چهار دقیقه‌ای با شدت 90-85 درصد vo2max با دوره‌های استراحتی فعال دودقیقه‌ای بود که به‌مدت دوازده هفته و پنج جلسه در هفته اجرا شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سطوح پروتئینی pgc-1α در گروه d نسبت به گروه hc به‌طور معنی‌داری کمتر بود. در مقابل، hiit منجر به افزایش سطوح پروتئینی pgc-1α نسبت به گروه dc2 شد. درحالی‌که mict اثرات معنی‌داری بر سطوح پروتئینی pgc-1α نداشت (0.05˃p). همچنین، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه تمرینی وجود نداشت (0.05˃p).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد شدت تمرین تناوبی نقش موثری در تنظیم pgc-1α عضله‌ی اسکلتی و احتمالاٌ بیوژنز میتوکندری در رت‌های دیابتی نوع دو ایفا می‌کند.

THE EFFECTS OF INTERVAL TRAINING INTENSITY ON SKELETAL MUSCLE PGC-1Α IN TYPE2 DIABETIC MALE RATS

Background: The purpose of this study was to compare the effects of a 12 weeks interval training with high and moderate intensity on PGC1 alpha; of skeletal muscle in type 2 diabetic male rats.Methods: 40 male rats were divided into two groups: High fat diet (HFD) (n=32) and standard diet (C) (n=8) for 10 weeks. After inducing type2 diabetes via STZ, 8 diabetic rats (D) and 8 rats in group C rats sacrificed and the remaining 24 Rats were randomly assigned to three groups of diabetic control (DC), moderate intensity interval training (MIIT) and high intensity interval training (HIIT).The MIIT protocol includes 13 bouts of 4minute activity with equivalent intensity of 6065% vo2max and the HIIT protocol includes 10 bouts of 4minute activity with equivalent intensity of 8590% vo2max with 2 minute active rest periods that was applied for 12 weeks, 5 sessions per week. Western Blot method was used to measure PGC1 alpha; protein levels.Results: The results showed that PGC1 alpha; protein levels were significantly lower in the D group compared to the HC group. In contrast, the HIIT protocol resulted in an increase in protein levels of PGC1 alpha; compared to DC2 group. While MICT had no significant effect on protein levels of PGC1 alpha; (P <0.05). Also, there was no significant difference between the two training groups (P<0.05).Conclusion: It seems that the intensity of interval training plays an important role in the regulation of skeletal muscle PGC1 alpha; and possibly mitochondria biogenesis in type 2 diabetic rats.