بررسی اثر موسیلاژ گیاه بامیه بر میزان گلوکز و چربی‌های سرم و بازسازی سلول‌های بتای موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزتوسین

مقدمه: با توجه به پیشرفت روزافزون دیابت و استفاده از داروهای جایگزین و کم خطر گیاهی، در این مطالعه اثر ﻣﻮﺳﻴﻼژ استخراج شده از غلاف میوه بامیه ﺑﺮ میزان گلوکز و چربی های سرم و بازسازی سلول های بتای پانکراس در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزتوسین بررسی شد.روش ها: در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪی تجربی 24 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار استفاده شد. رت ها به طور تصادفی در 4 گروه 6 تایی شامل: شاهد نرمال، شاهد دیابتی و دو گروه دیابتی تیمار شده (خوراکی) با دوزهای 300 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از موسیلاژ گیاه بامیه قرار گرفتند. پس از تهیه و تایید گونه گیاه بامیه، استخراج موسیلاژ از غلاف سبز رنگ میوه توسط دستگاه تبخیر در خلاء انجام شد. سه گروه شاهد دیابتی و گروه های دیابتی تحت تیمار در آغاز دوره با تزریق درون صفاقی mg/kg 60 استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. پس از طی دوره ی تیمار (4 هفته)، با استفاده از خونگیری از قلب، سطوح سرمی گلوکز، ldl، hdl، کلسترول تام و تری گلیسرید در گروه های مود مطالعه اندازه گیری شد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، هیستوپاتولوژی جزایر لانگرهانس در چهار گروه با استفاده از روش رنگ آمیزی h e مورد بررسی قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزار spss و با استفاده از آزمون های آماری anova و tukey تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاکی از افزایش معنی دار (0.05>p) میزان گلوکز،کلسترول، تری گلیسرید، ldl و کاهش معنی دار hdl در موش های دیابتی نسبت به گروه شاهد نرمال بود. مصرف موسیلاژ میوه ی بامیه سبب کاهش معنی دار گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، ldl و افزایش معنی دار (0.05>p) hdl در موش های دیابتی به صورت وابسته به دوز شد.نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد موسیلاژ گیاه بامیه ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﭘﻴﺸﮕﻴﺮی از ﻋﻮارض ﻫﻴﭙﺮﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻴﻚ و ﻫﻴﭙﺮﮔﻼﻳﺴﻤﻴﻚ ﻧﺎﺷﻲ از دﻳﺎﺑﺖ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣوﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ.